tijd uyter Stadt gebamen worden. Alwaer men ſiet dat hy dit ſelve toeſtemt, maer hy ſtelt geen tijd, verdedigende den Raed van Periander, die hy aen Traſibulus gegeven hadde, van dat hy de verhevenſte ayren, ſoude uyt de andere wegh doen. Deſe maniere van ſtraffe, behaeghde Auguſtus, maetigende dieſelve met een ander woord en naeme, gelijck Tacitus ſeyt in ’t iii boeck in ’t verhael van Sillanus, uyt het geſlachte van de Iunii, die met eene van Auguſtus Nichten overſpel bedreven hebbende, daer tegens niet anders dede, dan dat hy hem te verſtaen gaf, dat hy aen Sillanus ſijne Vriendſchap ontſeyde: Welcke woorden, van ontſegginge van Vriendſchap, Sillanus verſtont, dat hem, in ſeeckere maniere, de ballinghſchap wierde toegeweſen: en ſonder vertreck, ſoo gingh hy van ſelve in ballinghſchap, waer uyt hy niet wederkeerde, voor dat hy van Tiberius in ſijn Vaderland wierde herſtelt. Wy ſouden veele dingen tot ons bewijs konnen voortbrengen, maer om onſe reeden kort te maecken, ſullen wy beſluyten, dat deſe Gelijckheyt van een ygelijck wort bemint en omhelſt, die oock in de Natuyre ſelve en in de temperatuyre of gemaetightheydt van des Menſchen lichaem, wort aengemerckt, ’t welck terwijl het vereenight, en niet ontſtelt of oploopende is, door te grooten overvloet van vochtigheden of overtolligheyt van d’een of d’ander, ſoo blijft het ſtil en vereenight, en het licchaem behout ſich geſont en volmaeckt, en dat door een beſcheydene uytdeelinge van ’t bloed, dat ſoo wel aen de naeſte als aen die verder afgeſcheydene deelen, wordt verſpreyt.
Equalita. Gelijckheyt, gelijck die te Romen in de Boeckzaele is geſchildert.
ZY maelden een Vrouwe af, die in yder hand een toortſe hiel, ontſtekende d’eene toortſe door d’ander.
Occasione. Gelegentheyt.
PHidias de oude geeſtige Beeldhouwer, maelde de Gelegentheyt af by een naeckte Vrouwe, met een Sluyer over dwers, die haer de beſchaemde leeden deckte, oock met hayren die haer over ’t voorhoofd geſpreyt hingen, ſulx dat de necke gantſch kael en ontbloot was, oock met vleugels aen de voeten, ſtaende op een rad, hebbende in de rechter hand een Scheermes.
De hayren die te ſaemen over ’t voorhooft gekeert zijn, geven te verſtaen, datmen de Gelegentheyt moet voorkomen, paſſende op haere gangen, ſonder datmen die moſt volgen om te vatten, wanneerſe alreede den rugge hadde gekeert, want zy treet ſeer ſnellijck met gevleugelde voeten, geſtelt zijnde op een rad, dat geduyrighlijck rolt en draeyt.
Het Scheermes houtſe in de hand, want zy moet vaerdigh zijn, om alle ſlagh van beletſelen af te ſnijden. Waer over de Poeet Auſonius, over deſe beeldniſſe van Phidias, by de welcke hy oock het beeld van Berouw heeft uytgeſneden, om dat ons menighmael berouwt dat wy de Gelegentheyt hebben laeten voorby ſlippen, tot verklaeringe van d’een en d’ander beeldeniſſe, deſe volgende Dichten heeft ingeſtelt.
AENSPRAECK
Op het beeld van de Gelegentheyt en ’t Berou.
| A. | Wat ſchoonder konstſtuck ſie ick ſtaen? |
| G. | ’t Is mee van Phidias gedaen, Die Iovis beeld en Pallas goot, Waer door hy ſulcken lof genoot. Gelegentheyt ben ick genaemt, By veelen niet te wel befaemt. |
| A. | Seght, waerom ſit ghy op een rad? |
| G. | Om dat ick rol van ſtad tot ſtad. |
| A. | En waerom vlercken aen u voet? |
| G. | ’t Is om te vliegen metter ſpoet: Want wien Mercuyr ſijn ſchatten biet, Daer vliegh ick als een pijl die ſchiet. |
| A. | Nochtans ſoo deckt u hayr ’t geſicht? |
| G. | Ick wil niet zijn bekent te licht. |
| A. | V neck nochtans is kael en plat? |
| G. | ’t Is om daer niet te zijn gevat. |
| A. | Wat hebdy voor een Mede-maet, Die neffens uwe ſyde ſtaet? |
| G. | Zy ſal ’t u ſeggen: B. ’k Ben een Vrou, Geheeten Droeve-Spae-Berou, Van ſmerte, ſtraf en ander leet, Daer Cicero geen naem af weet. |
| A. | Seght wat dees Maeghd doch by u doet? |
| G. | Als ick ter vlucht heb ’t Volck gegroet, Soo blijft zy by een yder ſtaen, Van die ick ben voor by gegaen. En u, terwijlen dat ghy vraeght, Soo ben ick u oock al ontjaeght. |
