werckingen, meerendeels door de beweginge van den circkel, haer oorſpronck hebben. Alle deſe inſtrumenten en werckgereetſchappen, worden by haer geſtelt, als boven is geſeyt, om dat deſelve krachtige dingen uytvoeren, als daer zijn Windaeſen, Dommekrachten, Heyblocken, Sethaecken, Vijſels, Spillen, Beytels of Wiggen, en meer andere dingen, die boven natuerlijcke krachten uytrechten.
Odio Capitale. Haet of Wrock die doodlijck is.
EEn oud gewapent Man, die op ſijnen Helm twee vleugels draeght, te weeten, een Cardellino en Egitale, alle beyde Vogels met opgeſlagen vlercken, ſchrap ſtaende om tegens malkanderen te vechten: houdende in de rechter hand een bloote Deegen, en in de ſlincker arm een Schild, alwaer in ’t midden een Riet met blaeders geſchildert is, en een tack met Felce of Reynvaeren.
De Haet nae de bepaelinge van D. Thomas, is een tegenſtrijdinge en vervreemdinge van den wille des geenen, die ſich ſchaedlijcke en tegenſtrijdige ſaecken inbeeld.
Oud wort hy gemaeckt, om dat de Haet in de verouderde Iaeren vaſt plagh ingewortelt te blijven, gelijck daer en tegen dieſelve in de Iongelingen alleen is om ſich te beſchermen, en andere te beſpringen.
De Vogels op den Helm, worden voor den Haet afgebeeld, om dat dieſelve tuſſchen deſe Dieren ſeer groot is. Plutarchus in ſijne werxkens, handelende van de Haet en Nijd, en het onderſcheyd van beyden, ſeyt, dat het bloed van deſe Vogels, niet kan onder een ander vermenght worden, en als ’t al gemenght is, ſoo ſcheyt het ſich ſtrax weer van den anderen, verweckende alſoo noch den Haet nae haeren dood.
Het Riet en de Reynvaeren in ’t Schild gemaelt, bedieden mede de doodlijcke haet, want als dieſelve d’een neffens d’ander geplant zijn, ſoo moet d’eene noodſaecklijck verdrogen.
Odio Capitale. Doodelijcke Haet.
EEn oud Man, die gewapent is om ſich te beſchermen en een ander aen te vallen, ſtaende in ’t midden van een Zee-ſcorpioen en Cocodrille, die beyde vaerdigh ſtaen om malkanderen aen te randen. Aldus hebben de Egyptenaers den Haet afgebeeld, want ſoo haeſt deſe beyde Dieren, d’eene den andren ſien, ſoo ſullen zy ſtrax malkandren aen vallen om te vermoorden.
Pertinacia. Halsſtarrigheyd.
EEn Vrouwe in ’t ſwart gekleet, met veel Klimop, die op haer kleed waſt, hebbende op ’t hoofd een looden dobbelſteen.
De verwe van ’t kleed bediet vaſtigheyt, onveranderlijckheydt en onwetentheydt, ’t welck werckingen zijn, die door de duyſterheyt worden te kennen gegeven, en hier door komt de onwetentheyt voor den dag.
Om deſe oorſaecke wort de loode dobbelſteen op ’t hoofd geſet, die wichtigh en ſwaer is, om ſich te bewegen: En het loot is een kenteycken van de onwetentheyt, gelijck op ſijn plaetſe geſeyt is, en de onwetentheyt ſtoocktſe op, als een Moeder en Voedſter van de Halsſtarrigheyt.
De Klimop die rontom haer geſlingert is, wort geſtelt om te betoonen, dat die dieſelve werckingen doet, als de hartneckigheit in de gemoederen van de halsſtarrige luyden: want als de Klimop een goede grond voelt, waer in zy haer wel kan wortelen, ſoo verlieſtſe haer kracht niet, maer doet oock wel ſulcke naerſtigheyt, dat zy dickwijls de plaetſe ſelve die haer ophiel en onderſtutte, doet ter aerden vallen.
Harmonia, Muſicael geluyt. Soeckt onder de Muſen.
Cielo. De Hemel.
EEn Ionghman van een eedel opſicht, Keyſerlijck gekleet in ’t blau vol ſterren, hebbende een Mantel of Wapenrock, met een Scepter in de rechter hand, en in de ſlincker een vat daer een vlamme viers uyt vlieght: alwaer in ’t midden een Hert leyt, dat niet verbrant wort. Op de rechter borſt is de Sonne gemaelt, en op de ſlincker de Maene. Hy ſal omgort weſen met een gordel daer de twaelf teyckens van den Zodiac op geſien worden, dragende op ’t hoofd een koſtele kroone, vol verſcheyden eedelgeſteenten,
