Agricoltura.
EEn Vrouwe in ’t geel gekleet, met een krans op ’t hoofd van koorenayren, houdende een Seyſſen in de rechter hand, in d’ander een Overvloets horen vol vruchten, bloemen en blaeders.
De geele verwe van ’t kleed wort genomen voor de gelijckniſſe van ’t rijpe koren, als wanneer de Landbouwer beſigh is, om de belooninge van zijnen arbeyt t’saemen te vergaederen. Waer over Ceres van de oude Poëten wort geel geheeten.
Landbouws-oefning, nae de Medaglie van Gordianus.
EEn ſtaende Vrouwe, met bloote open armen, vertoonende twee Dieren diewelcke voor haere voeten ſtaen, te weeten, van d’eene ſyde een Stier, van d’ander ſyde een Leeuw.
De Leeuw bediet de Aerde, want de Oude verſierden, dat de karre van de Goddinne Cibele voortgetrocken wierde van twee Leeuwen, en daer door verſtonden zy de Landbouwerie. De Stier vertoont den arbeydt van ’t Aerdrijck te ploegen, en de aerde waer uyt ons de nuttigheyt van ’t kooren komt, dat met vlijtigheyt is ingeſaemelt.
Agricoltura. Landbouw.
EEn Vrouw in ’t groen gekleet met een krans van kooren-ayren om ’t hoofd, houdende in de ſlincker hand een circkel mette twaelf hemels teyckenen, omarmende mette rechter hand een boomken, ’t welck bloeyt, ſiende daer op dat het ſelve vaſt ſtaet. Ter ſyden haer leyt een ploegh.
Het groene kleed bediet de Hope, ſonder dewelcke niemant ſoude gevonden werden, die immermeer de ſloverye van den arbeyd en ’t land te bouwen, ſoude willen by der hand nemen.
De krans met kooren-ayren, wort voor het voornaemſte wit van deſe konſt genomen, ’t welck is, om het graen te vermenighvuldigen, dat noodigh is, om den Menſche by ’t leven te onderhouden.
Het omarmen van ’t bloeyende boomken, datſe ſterck aenſiet, bediet de Liefde van den Ackerbouw ontrent de boomen, diewelcke zijn als haere Dochters, waer van zy de rijpe vruchten verwacht, die de bloeyſels haer beloven.
_p_280_Agricoltura.jpg)
De twaelf Hemels teyckenen zijn de veranderingen en de ſayſoenen van ’t Iaer: waer nae de Landbouwerye wort aengemerckt. De Ploegh worter, als een voornaemſte Instrument, by deſe konſt gevoeght.
Longanimita. Langhmoedigheyt.
EEn bedaegde Vrouwe, ſittende op eenen ſteen, met de oogen ten Hemel opgeſlagen, en de armen van een, hebbende de handen verheven.
De Langhmoedigheyt is van den Apoſtel Paulus, den Galaten onder de twaelf vruchten van den H. Geest, aengepreſen: en D. Thomas ſeyt, datſe een Deughd is, waer door een Menſch vermagh te komen tot alle dingen, hoe ſwaer dieſelve oock mogen zijn, alwaert ſchoon dat het oock lange ſoude mogen vertoeven. En Anſelmus uytleggende de plaetſe Galat. 5 ſeyt, Langmoedigheyt is een langhſaemheyt van ’t gemoed, ’t welck de
