112
zaken te regelen. Natuurlijk zijn alle soorten van in- en uitvoerrechten opgeheven. Elke natie heeft een bureau voor den buitenlandschen ruilhandel. Bijvoorbeeld, het Amerikaansche bureau, die zoovele Fransche goederen noodig oordeelt voor Amerika in een gegeven jaar, stuurt de order naar het Fransche bureau, dat op zijn beurt zijne bestellingen naar ons bureau zendt. Hetzelfde gebeurt wederkeerig door alle volken."
—"Maar hoe worden de prijzen van vreemde goederen vastgesteld, als er geen concurrentie is?"
—"De prijzen voor het buitenland zijn dezelfde als die voor het binnenland, zoodat er geen gevaar voor misverstand is. Natuurlijk is geen enkele natie verplicht een ander te voorzien van de produkten van haar arbeid, maar in het belang van allen is het dat sommige artikelen worden geruild. Als eenige natie eene andere geregeld van iets voorziet, dan is men van beide kanten verplicht kennis te geven bij een belangrijke verandering in de relatie."
—"Maar als een staat, die uitsluitend een of ander voortbrengt, zou weigeren het aan de anderen of aan een van de anderen te verkoopen?"
—"Dit is nog nooit voorgekomen en zou niet kunnen voorkomen, zonder de weigerende partij oneindig grooter nadeel te doen dan de anderen," antwoordde Dr. Leete.
"In de eerste plaats bestaat er geen wettelijke voorkeur. De wet verlangt dat elke natie met alle anderen op gelijken voet zal handelen. Iets als u onderstelt zou het betrokken volk afsnijden van de overige wereld in alle opzichten. Dit gevaar behoeft u dus niet zeer te verontrusten."
—"Maar," zeide ik, "gesteld dat een natie die eenig
