115
een arbeider krijgt. Amerika doet dus aan Engeland een uitkeering. Dit beginsel, verschillend toegepast in verschillende gevallen, geldt altijd. Als een man bijna aan het eind van zijn werktijd is wanneer hij verhuist, krijgt zijn nieuw land de uitkeering. Wat onbekwame personen betreft, men vindt het beter dat ieder rijk verantwoordelijk blijft voor de zijne, en de verhuizing van dezulken geschiedt alleen onder waarborg van zijn geboorteplaats voor zijn onderhoud. Aan deze bepalingen onderworpen, is overigens niemands recht om naar een ander land te gaan eenigszins beperkt."
—"Maar hoe gaat het met pleziertochtjes en met studiereizen? Hoe kan een vreemdeling reizen in een staat waar de menschen geen geld aannemen en zelf middelen van bestaan hebben die voor hem zonder waarde zijn? Zijn eigen krediet kan hem in andere landen niet helpen. Hoe schikt hij dat?"
—"Een Amerikaansche krediet-kaart is even gangbaar in Europa als vroeger Amerikaansch goud, en precies op dezelfde voorwaarde, namelijk dat hij ingewisseld wordt voor de munt van het rijk waar gij u bevindt. Een Amerikaan in Berlijn gaat met zijn kaart naar het plaatselijk kantoor van den internationalen raad, en krijgt geheel of gedeeltelijk in ruil een Duitsche kaart; voor het bedrag wordt Amerika in de algemeene boeken belast en Duitschland gecrediteerd."
—"Misschien zou Mijnheer West wel in den Olifant willen eten van avond," zeide Edith toen wij van tafel opstonden.
