121
schen binnen gingen. Ik kon den gevel niet zien wegens de bedekking, maar als die overeenkwam met het inwendige, dat nog mooier was dan de winkel die ik den vorigen dag had bezocht, zou hij prachtig geweest zijn. Ik hoorde dat vooral de gebeeldhouwde groep boven den ingang bewonderingswaardig was. Een grootsche trap opgaande, liepen wij een eind door een breede gang met vele deuren. Een van deze deuren, waarop de naam van mijn gastheer stond, gingen wij binnen, en ik bevond mij in een fraai eetvertrek met een tafel voor vier personen gedekt. De ramen zagen uit op een binnenplaats waar een fontein zijn hooge stralen opwierp en een opwekkende muziek vulde de lucht.
—"U schijnt hier thuis," zeide ik, toen wij gezeten waren en Dr. Leete een belknop bewoog.
—"Dit is werkelijk een gedeelte van ons huis, alleen wat verwijderd van het overige deel," antwoordde hij. "Elk gezin in de buurt heeft in dit groote gebouw een eigen kamer voor zijn uitsluitend en voortdurend gebruik tegen een kleine jaarlijksche huur. Voor toevallige gasten en afzonderlijke personen is er gelegenheid op een andere verdieping. Als wij hier denken te eten, sturen wij een boodschap den vorigen avond en kiezen iets uit van de markt naar de opgaven in de kranten. De maaltijd is even duur of goedkoop als wij verkiezen, ofschoon alles natuurlijk veel goedkooper en beter is dan als wij het thuis zouden klaar maken. Er is werkelijk niets waar de menschen meer belang in stellen dan in het huishoudelijk werk en het koken dat er voor hen gedaan wordt, en wij zijn eenigszins trotsch op het succes dat deze dienst heeft behaald. O, mijnheer West, andere zaken in uwe beschouwing waren zonder twijfel ernstiger, maar ik kan begrijpen dat niets
