hopig; ze kon bijna niet meer verdragen de lieden te hooren spreken; zij zocht de eenzaamheid en ondernam lange wandelingen, — waarop zij, toevallig, Johannes Jürges ontmoette. En zij gevoelde zich verlicht, nu zij tot iemand kon spreken, die evengoed de kunst van te luisteren en te zwijgen verstond, als te antwoorden op eene wijze, die het gesprek tot een genot maakte, zelfs al was men het volkomen oneens over het behandelde onderwerp.
Zij vertelde hem in vertrouwen, hoe smartelijk zij het machtelooze van hare positie gevoelde, en hierdoor ontdekte ze, dat ook hij leed onder het gevoel van onmacht, dat ook hij bezield werd door den drang om zich te doen gelden. Hij gaf hieraan in een onbewaakt oogenblik in zulke heftige bewoordingen lucht, dat Gabriëlle hem verrast en geroerd aanstaarde. Zij beschouwde het als een bewijs van zielenadel, dat hij zoo stil zijn leed droeg, en het gemeenschappelijk gevoel van onvoldaanheid bracht hen nader tot elkaar. Zijne trouwe bewondering, die hem altijd zoo bescheiden gereed deed staan, om haar de hand te reiken zoodra zij hulp behoefde, deed haar hart warmer voor hem kloppen. Ein-
