Pagina:In de sneeuw.djvu/117

Deze pagina is gevalideerd
115

vaststaande als muren; niet enkel feiten, maar, wat meer zegt — in betrekking tot vastheid en beteekenis, — zaken, die eigenlijk bestonden uit meeningen van leeraren en professoren.

En al dat „vaststaande" was in hem opgestapeld als domino-steenen, vierkant, rechthoekig, tot een geheel gevormd, zonder eenige ronding.

En om al het geleerde samenhang te verleenen, hadden zij dezen volwassen mensch niets meegegeven dan — de onfeilbaarheid der kleine Luthersche secte.

Zij kende nauwkeurig de lengte der teugels, waaraan hij den tocht begon, die hem — den jongen theoloog — moest voeren ter overwinning van het overal heerschende ongeloof; — teugels, welker einden in handen werden gehouden door de professoren.

Zij wilde hem volgen — niet alleen naar déze of géne plaats, gelijk de vrouw den man volgt dien ze huwt, maar ze wilde hem stap voor stap gadeslaan op den weg der ontwikkeling, ze wilde zien, of hij dezelfde stadia zou moeten doorloopen als zij. Want Gabriëlle was er van overtuigd, dat de ware wijsheid