118
een wit gebouw, omgeven door eenen tuin; het lag daar zoo warm en uitnoodigend in de sneeuw.
"Zie — zie! dat is zeker de pastorie — o, wat ziet ze er gezellig uit!"
"Neen, neen, lieve Gabriëlle! De pastorie? Herinnert ge u niet, dat ik u verteld heb, dat de pastorie links van den weg lag? Dit is het huis van den "Lensmand".
"Ach! ik dacht zóo zeker, dat dit uw thuis was," — antwoordde Gabriëlle een weinig teleurgesteld — "het ziet er zoo door-en-door gezellig uit!"
"Neen, lieve! Bij dag zult ge zien, dat het een oud nest is. De pastorie is betrekkelijk nieuw — bijkans modern; gij moet haar maar eens zien: wij zijn er meteen; — zie, dat is de kerk."
Gabriëlle veranderde van houding; ze begon een weinig op te zien tegen de ontmoeting met zijne familie. Die vreeselijke "D" uit de courant van de hoofdstad was voor haar het "zwarte punt" in hare verloving. Zij wist niet hoe zij het dezen verstaanbaar zou maken, dat zij bijna over alles met hem in meening verschilde, en
