123
den haard, aan de rooktafel; hoorde hen dampen, en het gesprek afbreken toen zij binnentrad. Johannes liep haar tegemoet, en de predikant trok galant een schommelstoel bij den haard, waarin Gabriëlle plaats nam. Spoedig was men in een ongedwongen, vroolijk gesprek gewikkeld, zoodat geen van allen eenigen dwang of eenige verlegenheid gevoelde.
De predikant zelf had het hoogste woord.
En Johannes verheugde zich, toen hij meende te bemerken, dat Gabriëlle — als allen — onder de bekoring der wegsleepende beminnelijkheid zijns vaders was geraakt.
Ze spraken over de hoofdstad, over kennissen en boeken — over alles wat hen in den zin kwam, en Gabriëlle liet zich glimlachend de zijdelingsche wenken welgevallen, waarmeê de predikant, met een vriendelijk neerbuigende meerderheid, het gesprek over punten, waar over zij misschien meende met hem te mogen verschillen, verdaagde tot een tijd, dien hij — als passend — zou aanwijzen.
Inmiddels dekte het dienstmeisje de tafel, en Mevrouw Jürges liep uit en in, zich beklagende, dat men 's avonds in de huiskamer moest sou-
