124
peeren. Aan tafel werd het gesprek voortgezet, — levendig en tot wederzijdsch genoegen. Men dronk een heerlijk glas rooden wijn, en Mevrouw trakteerde inderdaad op kalfszwezerik, half terwille van het Paaschfeest, half terwille van de jongelieden, die den gansohen dag hadden gereisd.
Eerst na het souper, terwijl zij allen om de ronde tafel voor de sofa waren gezeten, vond Mevrouw Jürges tijd, om zich te verheugen over den goeden indruk, dien de aanstaande schoondochter zichtbaar op "Daniel" maakte, en zij knikte glimlachend haren zoon toe.
Zelve voelde zij zich niet bijzonder aangetrokken door dat jonge meisje met haar rustige, kalme manieren; en terwijl zij het gesprek volgde, — hoewel meer naar den klank dan naar de woorden — voer haar menigmaal een schrik door het hart, als Gabriëlle laohend en vrij "Daniel" tegensprak.
Maar toen zij zag, dat alles goed ging, dat er vrede heerschte, en men elkander scheen te verstaan, begon zij, eenigszins beter op haar gemak, het voorkomen der jonge dame te bestudeeren. Deze zag er naar hare meening
