128
Hij had haar nu behoorlijk „op den tand gevoeld" en het was uitgekomen, zóoals hij zich had voorgesteld, het waren melktanden.
Zij hadden samen al de gewone strijdvragen behandeld, — de politiek alleen waren ze over gesprongen. — Nu, hare politieke beschouwingen waren natuurlijk van nul en geener waarde; maar literatuur en kunst, de positie der vrouw, en alles wat daarmee in verband stond, al deze punten hadden ze aangeroerd, waarbij, naar hij meende, de zwakheid en het gemis aan levenskracht der „moderne beginselen," met onmiskenbare duidelijkheid waren gebleken. Ja, en het was louter belachelijk, als die geest van ontkenning en ongeloof zich openbaarde bij een zoo jong, schoon, en overigens zoo goed ontwikkeld individu als zijne aanstaande schoondochter Gabriëlle.
Toen Johannes, die zag hoe Gabriëlle door vermoeidheid werd overmand, voorsloeg elkander „goeden nacht" te wenschen, stond de predikant op, en zeide lachend: „ja, ja, mijn lieve Gabriëlle! — wij zullen het wel eens worden met ons beiden, daarvan ben ik overtuigd. Ik ben immers óok jong geweest, en bezield door de ideeën, waar-
