212
Toen de jongelieden het huis hadden verlaten, had Daniël zijne zaken bijeengepakt en de lamp uitgedraaid, zonder een enkel woord te zeggen en zonder acht te slaan op zijne vrouw. Mevrouw ging vooruit met de kaars, en de predikant volgde met zijne pijp en de courant. Zij waagde het niet een woord tot hem te richten, — zelfs niet toen ze de logeerkamer voorbijgingen. En zij gevoelde toch zulk eene brandende begeerte, om den knecht met Gabriëlle's nachtgoed naar den Lensmand te zenden. Maar zij wist, hoe slecht zij zou varen, indien ze het waagde, hem met hare huiselijke zorgen lastig te vallen, en hem te ontrukken aan zijne ernstige gedachten.
Daniël ontkleedde zich ijlings en legde zich te bed. Mevrouw Jürges was een en al verwondering. Zoolang zij gehuwd waren geweest, had hij elken avond in bed zijn pijp gerookt en de courant gelezen. Heden had hij wel de pijp en de courant meegebracht, maar zij lagen onaangeroerd op de tafel, en zij merkte zeer goed, dat hij niet sliep.
Zijne gedachten hielden zich natuurlijk met het zelfde onderwerp bezig als de hare — deze vreemde
