bevaren in zonneschijn. Het stuitte hem tegen de borst, wanneer men zei, dat hij predikant moest zijn voor beschaafden en aanzienlijken. Hij wilde juist bewijzen, dat de ernst des levens zeer goed te vereenigen viel met zin en smaak voor de genoegens der wereld; hij zou door zijn leven toonen, dat hij, van wien niemand dit had verondersteld, hart had voor en begrip van het geringe en verachte.
Daarom voerde hij zijn "fijn" jong vrouwtje als uit de balzaal, wèl ingepakt in pelswerk, naar een klein plaatsje in het Noorden.
Hij en zij lachten beide bij de gedachte aan al de verbazing, teleurstelling en ergernis, die ze hadden gewekt. Hij was een der meest interessante jonge mannen der gezelschappen geweest, en zij had de voornaamsten der stad om zich heen verzameld door haar talent voor muziek en haar vroolijke beminnelijkheid.
En wanneer zij in den eersten tijd van hun geluk, in de belachelijk kleine, slecht ingerichte pastorie, samen de brieven hunner kennissen lazen, dan zwol hun hart bij de gedachte aan 'tgeen ze hadden opgeofferd. En zijn jeugdig vrouwtje, tot hem opziende, zocht dan,
