In den beginne las hij uitsluitend "de courant der hoofdstad."
Maar later, toen dat groote blad met zijn extra-nummers en bijbladen hoe langer hoe meer van zijnen tijd vorderde, ontwaakte in hem weer de lust tot studeeren, die door de examens was geknakt. Hij begon nu naar eigen keus verschillende vakken te bestudeeren, met de courant der hoofdstad tot grondslag. Hij bezat de tamelijk uitgebreide bibliotheek zijns vaders, en bovendien liet hij zich nu en dan door zijn boekverkooper in Christiania een en ander werk zenden, dat de courant — zijn courant, — als lezenswaard had aanbevolen. Dit gaf hem aanleiding om hetgeen hij las te critiseeren, iets, wat in hooge mate zijn zelfstandig oordeel scherpte.
Want was hij het ook al niet op alle punten eens met de uitstekende mannen, die in de courant artikelen leverden, deze waren toch wèl onderlegd, en gaven bewijs van flink over alles te hebben nagedacht. Het boezemde hem daarom groote belangstelling in, na te gaan, hoe zij eindelijk tot dezelfde slotsom kwamen als hij — zij het dan ook langs wegen, die — hoe interessant ze mochten zijn — door hem niet verkieselijk werden geacht.
