het geheele Charter heeft veel geleden door de scherpheid van den inkt waermeê het geschreven werd, en die op menigvuldige plaetsen het perkament doorgevreten heeft, waerdoor het allengskens moeijelyker om lezen wordt, en eindigen zal met volstrekt onleesbaer te wezen. Wy dachten derhalve aen de minnaers onzer vaderlandsche geschiedenis eenen goeden dienst te zullen bewyzen, met het originele stuk, terwyl het nog tyd is, zorgvuldig van letter tot letter af te schryven, en zyn daertoe gemagtigd geworden by besluit van het kollegie van Burgemeester en Schepenen der stad Leuven, gedagteekend van den 12 April des loopenden jaers 1842.
Wy zyn in deze moeijelyke taek geholpen geweest door den heer A.Mertens, student van de Catholyke Hoogeschool, die de pen hield, terwyl wy de oorkonde oplazen of liever ontcyfferden, en woord voor woord voorspelden. Wy leveren derhalve het vermaerd Charter van Cortenberg in zyne oorspron kelyke echtheid en zuiverheid, en zyn voornemens ook de twee Confirmatiën welke daerover in 1332 en in 1372 uitgeveerdigd zyn, volgens de origineelen op het zelfde stadsarchief bewaerd, aen onze Inteekenaren mede te deelen.
In den name des Vaeder, Soens, en[1] Sheileghs Gheests, swelcs aneroepen es goet beghinsel en beste endsel [2]. Wij Jan, bider gratien
- ↑ Wy hebben de gestreepte n, gelyk zy in het handschrift overal voorkomt, vervangen door de n cursyf, ten einde men het koppelwoord gemakkelyk moge onderscheiden van het ontkennend en. Voort hebben wy ook waer ' t noodig was hoofdletteren gebruikt, alhoewel zy by de eigennamen in het origineel niet staen.
- ↑ endsel, einde. In den Luister van Brabant leest men; 's welcs aeneroepen es goedt beginsel, beter middel, ende d'best endsel. In de Plakkaten van Brabant en in het originele stuk staen de twee woorden beter middel niet. Daer komen nog andere plaetsen voor, welke my hebben doen vermoeden dat er van dit Charter meer dan ééne expeditie gemaekt is,
