— 369 —
De meeste inwoners van St.-Nikolaas meenen, dat deze vogel het wijfje van Sylvia atricapilla is; anderen noemen hem Pardal of Pardal de Barbaria, welke naam ook aan den aldaar voorkomenden Passer salicarius gegeven wordt.
ALAUDA ELEGANS.
Deze leeuwerik wordt alleen op de Zuidelijke der Kaapverdische eilanden, vooral op St.-Jago, gevonden, alwaar hij in de drooge vlakten, in troepjes, meestal ook in gezelschap met Pyrrhalauda crucigera voorkomt. Hij zingt, even als onze leeuwerik, onder het vliegen, alhoewel hij niet zoo hoog als deze stijgt; ook zingt hij niet zoo krachtig en langdurend. Hij voedt zich vooral met insekten, eet echter ook zaden.
Omtrent den broeitijd kan ik niets met zekerheid bepalen; ik vooronderstel dat die in Februari valt, aangezien ik in Maart een vrij jong voorwerp schoot.
De inboorlingen noemen dezen vogel Pastor, hetgeen herder beteekent, en wel omdat hij zich in de vlakten en doorgaans in de nabijheid van de aldaar grazende geiten ophoudt.
PYRRHALAUDA CRUCIGERA.
Men treft dezen vogel in troepjes en veelal ook in gezelschap van de zoo even genoemde soort aan.
De mannetjes verschillen in kleur buitengewoon van de wijfjes, die hieromtrent aan Alauda elegans doen denken. De jongen dragen daarentegen hetzelfde vederkleed als hunne moeder.
Deze vogeltjes zijn vrij mak, en in de drooge vlakten zeer menigvuldig. De zang van het mannetje is niet onaangenaam en gelijkt op dien van Alauda elegans, met welke soort dit vogeltje bovendien deze overeenkomst heeft, dat het ook onder het vliegen zingt. Het verheft zich intusschen niet zoo hoog van den grond, legt echter dikwijls, op eene hoogte van ongeveer tien tot twintig voet, gedurig zingende, groote afstanden af.
Hunne geheele lengte bedraagt ruim elf centimeters. Men geeft hun den naam van Pastor en ook dien van Prime Philippe. De naam Pastor wordt hun gegeven, omdat zij met de voorgaande soort (die ook Pastor genoemd wordt) in levenswijze en stemgeluid veel overeenkomst hebben.
