zijn zelden behendig genoeg om ze levend te bemagtigen. De blanken in Brazilië maken van den hier afgebeelden Ara veel werk, en vervaardigen dikwijls hunne schrijfpennen van de uitgeruide veêren. In diergaarden vinden wij zelden zulk eene veêr, en het schijnt wel, dat ze daar door de beambten onmiddellijk worden bewaard, ofschoon ze bij ons geen ander nut hebben, dan het genot, dat het aanschouwen eener fraaije kleur geeft. Sedert de laatste jaren echter versieren ook onze dames en kinderen hunne hoofdtooisels met deze veêren; vandaar dat eene complete huid van den Blaauwen Ara door de Fransche plumassiers thans met 60 à 80 francs betaald wordt. Levend kost deze vogel te Londen en Bordeaux ongeveer 70 gulden; doch meestal trachten de kooplieden er nog meer voor te bedingen, vooral wanneer de vogel heeft leeren praten, hetgeen hij, jong geleerd, al zeer aardig doet. Inderdaad is zijn vermogen om woorden na te bootsen bijzonder ontwikkeld; evenwel dient men hem de woorden met veel geduld en volharding in te prenten, daar hij ze anders, bij zijn meestal wilden, zorgeloozen aard, al zeer spoedig weer vergeet. De Ara, die bij het teekenen van de hiernevensgaande afbeelding tot model diende, vermaakte mij bijzonder door de vrolijke conversatie, welke hij al dadelijk met mij aanknoopte. Ik wist niet dat hij praten kon, en ik was reeds een heele poos met het schetsen van zijn portret bezig, toen ik hem op eens, tot mijne groote verwondering en even groot genoegen ('t was immers alsof het fraaije dier mij een vleijend compliment over mijne teekening maakte!), hoorde zeggen: „that's very clever, very clever” (dat is heel knap, heel knap). Nu, de bezoekers in de diergaarde hadden hem dit compliment herhaaldelijk gemaakt, zoo dikwijls hij zich, gelijk de meeste Ara's doen, met zijn rek heen en weer zwaaide. Dit bemerkte ik spoedig; want naauwelijks had hij mij die woorden toegesproken, of hij begon zoo dapper te zwaaijen en te slingeren, dat het mij onmogelijk was, zijn portret te voltooijen, en daarbij riep hij op den duur: „I'll have a swing, full speed, full speed, go on Polly, very clever!” (Ik ga schommelen, haast je, haast je, vooruit Polly, heel knap). „Polly" beteekent in het Engelsch: „gekuifde Papegaai", van poll = kuif (zooals wij ook Kuifhoenders, naar het Engelsch, poolsche noemen); doch men past daar gewoonlijk dien naam op alle Papegaaijen toe, even als wij gewoon zijn alle apen „Kees" te noemen.
Deze vogels kunnen zeer oud worden; bij eene goede behandeling, worden zij bijzonder aan hunne meesters gehecht en zeer tam. Hun verstand is zeer ontwikkeld; zij letten op alles, en hebben een voortreffelijk geheugen. Dat zij ook
