27
(vrachtkarren) heeft zij door den spoorweg hare beteekenis bijna geheel verloren.
Verbindingen met de Benedenlanden.
Den weg over den Soebang-pas kennen wij reeds, deze is ook voor rijtuigen en pedati's bruikbaar; verderop zullen wij de wegen van Manindjau naar Tikoe en van Taloe naar Sasak leeren kennen, die door dergelijke kloven naar zee voeren. Ook de weg van Taloe naar Air Bangis is thans geheel voltooid en goed bruikbaar, zoodat er nu vijf voor goederentransport goed bruikbare verbindingen van de Bovenlanden met de kust zijn.
De afgeslotenheid der Bovenlanden is nu feitelijk opgeheven; de nieuwe toestand vindt in de nieuwe administratieve indeeling van Sumatra's Westkust zijne uitdrukking.
Kort na onze vestiging in de Bovenlanden, in 1833, gaf de G. G. van den Bosch last tot het aanleggen van den Anai-weg. Het moeilijke en kostbare werk werd zoo goed als zonder technische hulp uitgevoerd, grootendeels in heerendienst. Eene speciale regeling van heerendiensten en onderhoudsgelden—het z.g.n. Kloof-fonds uit bijdragen der afdeelingen Batipoeh en X Kota (Padang Pandjang), Agam, Tanah Datar en L Kota—werd voor het onderhoud getroffen.
De bergen.
De Singgalang en de Tandikat zijn 2890 en 2458 M. hoog en vormen een dubbelvulkaan, twee toppen op één voetstuk. Op den Singgalang-top is een idyllisch kratermeertje, waaruit de Anai ontspringt, maar geen spoor van vulkanische werking. De O. helling wordt gevormd door de schoone, zacht glooiende vlakte van Pandai-Sikat, tusschen Padang Pandjang en Kota Baroe het hart van den reiziger verrukkend. De Tandikat, vroeger rustend, is in 1905 weer begonnen te werken. De spoorweg overschrijdt het zadel tusschen Singgalang en Merapi op 1154 M. hoogte. De N.O. top van de Merapi heet Parapati (2776 M.) en vertoont geen teeken van leven meer. Het W. deel is de eigenlijke Merapi (2892 M.), de vuurberg, die herhaaldelijk kwaad heeft gesticht. Tot voor korten tijd leek het of de Merapi ook bijna was uitgedoofd; tegenwoordig echter
