Den zelve Staets-brief of Depeche bewyst ook dat, de Gouverneurs Generael beleden hebben: „dat de vermenigvuldigde Verbrekingen, waer over de Staeten zich zoo nadrukkelyk beklaegt hadden, wezenlyk tegenstrydig waeren aen, de Rechten, Vryheden, Privilegien, Costumen en Usagien van Brabant” en des zelfs Grond-wet; jae zelfs strydig tegen den Eed, die den Souveryn gezworen heeft op de agtervolging van de Blyde Inkomste; ende dat allen die verbrekingen, zonder bepaeling, zonder eenige uytneming en zonder uytstel herstelt moesten worden.
Naer eene zoo openbaere bekentenis van de begaene verbrekingen van Recht en Grond-wetten, naer eene zoo uytdrukkende opschorssing, vervoegt met de sprekenste beloften zoo dikmaels ondersteunt en zoo dikmaels herhaelt, mogt zich allen Nederlander, te recht, overgeven aen een gegrond vertrouwen, dat allen die inbreuken en overtredingen een eynde zoude nemen; en dat den Souveryn de meergemelde Verklaering van 30. Mey zoude bezegelt hebben; maer den uytslag heeft bewezen: dat Zyne Majesteyt, in weerwil van den voorstel, door den Cancelier van Hof en Staet Hem voorgedraegen, in weerwil van het Raeds-besluyt van zyn Nederlands Gouvernement, en regelregt tegen het „opregt en nauwkeurig Verslag van den stand der zaeken”, strydig te zaemen tegen alle die dringende bewys en beweeg-redenen, Hem voorgestelt door de Gouverneurs Generael van Nederland, onbeweeglyk besloten had, zyn despotiek en
