voor, door de Natie betaelt worden; dat hebben zy vergeten, en zyn geworden de Huerling-wagters van de ongerechtigheyd en dwang-zucht van den Souveryn.
Geen een inwoonder is 'er in Braband, die het niet geheugt dat op 22. January 1788, den Souverynen Raede van Braband door de Soldaeten omringt is geworden, om de Raeds-heeren in hunne te nemen besluyten te dwingen. Ider een weet : dat den Staets-Minister op diën dag, ten agt ueren 's morgens. Hun eenen Staets-brief of Depeche ge zonden heeft, waer by Hy hun liet weten: dat hy volstrektelyk wilde ( over-een-kom-stig fyne vorige bevelen ) dat het Edict van 17. December 1787, zou verkondigt worden binnen den tyd van vier en twintig ueren, die reets zeer na verloopen waeren; dat Hy hun nogmaels geboôd daer aen te voldoen; Hy verbood hun stiptelyk, te scheyden, of het Raeds-huys te verlaeten: bevorens deze verkondiging volbrogt en Hem rekenschap van Hun genomen besluyt gegeven te hebben; Hy berichte Hun ook teffens: dat hy geen hoegenaemt vertoogschrift zou aenveerden en indien men 'er Hem eenig zond, dat den Raed zig bloot zou stellen aen die versmaeding, dat men het Hun, zelf onopengedaen, weder zou zenden; en dat wel met een naedere aenzegging in deze duydelyke woorden begrepen: „ Dat, gelyk Hy hun den dag te vooren vier-en twintig ueren tot beraeming verleent had. Hy 'er dien dag maer vier konde toestaen, en dat, ingeval de publicatie of verkondiging niet binnen den bepaelden tyd van twee ueren verricht wird, Hy ze
