een recht dat alle anderen te voren loopt.
Vrugteloos, dan zouden de Vorsten zich beroepen, tot staeving hunner gewaende rechten, op een aloude en noyt onderbroken bezit, of der zelver vreedzaeme oeffening ten tyde van eene reeks van eeuwen, vrugtelooos op de stilzwygendheyd des volks, ook zelf vrugteloos op de Voorrechten die hun door de gemeente des volks opgedraegen mogten zyn.
Dikmaels immers word een goedtrouwig volk, onder een onvoorzichtig geley op syn eygen voorrechten geblinddoekt, nu door lichtgeloovige vooringenomentheyd, dan door geweldenarye, en vrees, die allen middelen zyn, kragtig genoeg om ook in den volken de dryfveer van den natuer eyndelingen te verbreken, zoo verre dat den Mensch in den Mensch niet meer en spreke.
Maer wanneer gunstigere omstandigheden, der volkeren oogen openen, en de aengebore Reden haere aloude maer gedoofde stem in hun wederom verheft; wanneer eyndeling geweld en dwang hun noodzaekt, uyt hunne slaepziekte te ontwaeken, dan schaemen zy zich over hunne lafhertige blindheyd, en beginnen zy te bevroyen, dat de voorgewende magt van hunne dwinglanden, geenzins de rechten van een wettig gezag, maer eeniglyk gevolgen zyn van verleying en dwang, gevol gen die nogtans noyt de eeuwige voor-rechten van het menschdom konnen tot nietbrengen; 't is dan dat de volkeren erkennende hunne verhevenheyd, indagtig worden, dat zy zelve het hooge gezag in wezen gestelt hebben,
