Pagina:Manifest van de provintie van Vlaenderen.pdf/13

Deze pagina is proefgelezen

By deze gelegentheyd moet men aenmerken, dat den Keyzer, wanneer hy uyt Duydsland zig tot ons hadde begeven, onbetaemelyk oordele en als onnuttig zag de veelheyd der Leden, die onze Raeden en Magistraeten uytmaekten. Hy gaf zelfs de noodige Beveelen, om dezen misslag (zoo hy die noemde) uyt te roeyen: hy wilde, dat deze veranderinge ook deel maekte van de nieuwe hervormingen, en stelde onze Grond-Wetten op zwakke en eenvoudige voeten, om gelyk het riet zig nae den wil van den wind beweegd, ons op gelyke wyze te doen buygen na syn wel-behaegen; en na evenredigheyd, dat syne uytzigten verschillig waeren; veranderden ook syne maet-regelen. Hy hadde de Geregts-banken noodig, om syn verderffelyk oogwit te betreffen; het meestendeel onder deze, hadde zig voor de goede zaeke verklaert, en was neygende voor de ongeschondentheyd der Wetten en Vryheyd der Borgeren; dus was het de Regeeringe ten uyttersten aengelegen, de zelve ook eene andere wezendheyd te geven. Men bereykte dit oogmerk met aen den Raed te ontnemen het onbetwistbaer regt van syn eygen Leden te benoemen, en de openvallende plaetsen te vercvullen. Men voegde in hun genootschap een buyten gewoon getal Raedslieden, van welkers quasede trouwe tegen de Wet en Volk men verzekerd was, en die tot de verfoeyelyke inzigten met het Opper-gezag onbeschaemd zouden medewerken. Allen onpartydigen heeft op synen tyd deze waerheden moeten aenmerken en gevoelen, de welke meer en meer bevestigt wierden uyt den brief door den Graeve van Trautmansdorff overhandigd aen syne wilkeurige dienaeren en verdrukkers des Volks, (Fisceaux) korts naer dat hem mislukt was, door de handen van den scherprechter te doen verbranden het Manifest der Staeten van Braband; want uytberstende in gramschap en dreygende klagten tegen den Raed in Vlaenderen, zegt hy, [1] ten allen koste te begeeren eene kamer in den Raed, van welke men in alle voorkomende gevallen altyd kan verantwoorden. Zulke redeneringen moeten zekerlyk allen goeden Borger doen sidderen ende beven. Hoe is het mogelijk dat eenen Vorst onophoudelyk durft beroepen de goedheyd van syn hert (la bonte de son coeur) syne vaderlyke liefde; (son amour paternel) hy, die den verdediger

  1. De minute van dezen brief berust in de ontdekte Archiven van het gewezen Gouvernement.