rykdom niet wyken aen eenige andere, zoodanig dat Vlaenderen in het geheel door Vremdelingen aenzien wierd alse eene eenige stad; en het Hof van Philippus van Bourgognen onzen Graeve voor het treffelykste en bloeyendeste van geheel Europa.
Het is dien zelven Vorst, den welken tot Brugge instelde het verheven Orden van het Gulden Vlies, weerdig de groote agtinge van alle andere Mogendheden.
Van dien tydstip af was het Nederland de gelukkige Voedster der Konsten en Wetenschappen, terwylen het ongelettert Duydsland, het welk niet beschaemt syn besmettelyk licht ons nu te willen mededeylen, nog gedompeld was in de dikke duysternissen van onkunde en onwetentheyd.
In zo eene gelukkige gesteltenisse, heeft Vlaenderen meer en meer synen roem verbreyd, tot het Houwelyk van Marie van Bourgognen met den Aerds-Hertog Maximiliaen, waer door het Graefschap van Vlaenderen is overgegaen aen het Huys van Oostenryk.
Dit Houwelyk moet met regt aenzien worden, als den laesten tydstip van verheventheyd en luyster van Vlaenderen, en als het ongelukkig Bron van synen ondergang.
Door de vereeninge van het Graefschap van Vlaenderen met de woeste bezittingen en Landen van het Huys van Oostenryk, wierd het Oppergezag als vervremd van syne Onderdaenen, de welke gewoon waeren te genieten het minnelyk aenschijn en zoet bestier van hunne eygene Vorsten.
Het is immers, om zoo te zeggen, onmogelyk, dat afwezende Princen, Heerschers van groote ryken, bewoonende afgelegen land-streken, de welke sy na hunnen eygen wille en goeddunken bestieren, zig schikken na onzen ingeboren Geest en Vryheden.
De minste verwerringe, de minste tegenspraek, schynt te quetzen de weerdigheyd van hun Opper-gezag.
Nauwelyks dan waren wy onder de regeeringe van het Huys van Oostenryk, of eene beweenelyke ondervindinge heeft waerheden bevestigd.
Den Aerds-Hertog Maximiliaen, in grondwetten opgevoed, tegenstrydig aen den aerd der Vlaemingen, en in eenen geduerigen oorlog zoo met vremde Mogendheden, als met syne eygene Inboorlingen,
