sert de moed het woord nog meer in 't bijzonder tot haar te richten. Wij spraken toen over muziek. Veel meer dan vragen: kent u dit, kent u dat, deed ik niet; maar het kind, dat zelden met heren in aanraking kwam, werd er toch van opgetogen. Ik merkte, dat een fijn compliment haar niet meer in verrukking had kunnen brengen dan het noemen van een geliefkoosd muziekstuk. Zij begon zelfs de melodieën te neurieën en beloofde ze aan de thee te zullen voorspelen.
Het gevolg was, dat zij die avond wel een uur lang aan de piano bleef zitten, allerlei stukken beginnend, waarvan de technische moeilijkheden haar krachten te boven gingen en dat ik, naast haar staande ten einde de bladen om te slaan, een vertrouwelijkheid tussen ons voelde ontstaan, die me even gelukkig maakte als verbaasd.
Onderwijl lazen pa en ma aandachtig de courant.
Toen wij afscheid namen om naar bed te gaan, verbeeldde ik me, dat er in Anna's handdruk een bijzondere betekenis lag en het voorgevoel van een rijker, beter leven drong als een warme natrilling uit de aanraking van haar vingertoppen in me door.
De logeerkamer van de Bloemendaels was en is even deftig als burgerlijk, even proper als muf. De ramen schuiven er niet hoger dan een handbreed op; effen donker groene gordijnen hangen er zwaar neer voor de vensters en om het dubbele bed; vormloze mahoniehouten meubels glimmen er aanmatigend de bezoeker tegen en op het grof gebloemde behang blinken glasplaten over staalgravures omlijst door vochtig bespikkeld carton.
Ongaarne zou ik daar thans weer slapen. Toen echter, terwijl ik me neervlijde onder het stugge, kille linnen, dat om dikke dekens heen opbolde uit het ouderwetse ledikant, voelde ik me gelijk een herstellende poklijder, die zich voor 't eerst weer in een bad goed heeft gereinigd. Ik kwam me een nieuw wezen voor, zuiverder, gezonder dan te voren en 't was me, of nu waarlijk in mijn gemoed een beter-ik had gezegevierd over de ellendeling. Hoe gemakkelijk leek het me een gewoon mens te worden, op
