Pagina:Mengelingen Deel 1.pdf/58

— 56 —

Van 't blinkend git der lokken,
 Om 't edel hoofd verspreid.

Zijn treffend oog vereende
 In 't hemelschoon gelaat,
De heuschheid van een' Ridder;
 Het vuur van een' Soldaat;

Den glimlach van 't genoegen;
 Den blos van echten moed ;
En de onmiskenbre trekken
 Van 't Frankisch Koningsbloed.

In 't midden van de Helden
 Stak 't Prinslijk hoofd zich uit,
Gelijk de fiere lely
 By 't needrig heidekruid.

In 't midden van de Helden,
 Scheen al wat om hem vloog,
Als voor zijn dienst geschapen,
 Te hangen aan zijn oog.

In 't midden van de Helden,
 Hong aller hart hem aan;
En, niemand, die zich vleide,
Met hem gelijk te staan.

Daar reed men naar de poorte,
 Waar boven Blanka zat,
En zag de Hofjonkvrouwen,
 Wier rij zy om zich had.