uitte die meening niet, omdat hij de gramschap van den veldheer vreesde.
Natuur is alles. Wat er meer is, noemt men metaphysiek, bovennatuurkunde, d. i. buitenissigheid.
’t Is nog niet heel lang dat de luitenants durven zeggen dat de veldheer een dwaas is.
72. Ik geloof niet aan bovennatuurkunde, voor men mij goed verklaart wat benedennatuurkunde is.
73. Ik weet niet hoe men in ’t hollandsch vertaalt: „les sots.” Ik zeg maar Kappelluî.
74. Waar blijven toch de „knappe” kinderen?
75. — Ga eens meê van avend, zei me een vriend, of zoo iets. Er wordt een verhandeling gehouden over de onsterfelijkheid, door een broodbakker. ’t Is ’n waar genie.
— Waar woont hij?
Mijn vriend zei "t mij. Ik ging terstond daarheen, en kocht een broodje. Dat slecht was. Maar ’s avends ging ik de verhandeling hooren. Hoe die was weet ik niet, omdat ik geen verstand heb van onsterfelijkheid en verhandelingen. Mijn vriend zei de verhandeling was mooi.
— Geloof me, ’t is een waar genie...
— Zijn broodje is slecht... zie, nog heb ik iets bewaard van de kruim die denken doet aan glazemaken...
— ’t Is mogelijk. Maar de verhandeling was mooi. Geloof me, hij is een genie...
— Zijn broodje is slecht.
76. — Geloof me, hij is een genie. Ik beken dat zijn deeg op stopverf lijkt, maar z’n verhandeling over de onsterfelijkheid... Ge moet begrijpen dat hij bakt met te-
