14
zijn waaraan de mensch zich ooit waagde—in werkelijkheid een waar genoegen was, een reis voor pleizier, gedurende welke wij een gemakkelijk leven leidden, zoo „comfortable" als weinigen zelfs in »Old-England."
Ongeluksprofeten.
Toen ik mijn lezing hield in de Royal Geographical Society waren er onder de aanwezigen vele groote autoriteiten op het gebied van het Poolonderzoek, die mij als goede vrienden, en uit bezorgdheid over het leven van mijne kameraden en mijzelven, ten sterkste de uitvoering trachten te ontraden. Sommigen beweerden zelfs dat het geheele plan was opgezet op theoriën, welke volstrekt niet klopten met de feitelijke toestanden; en de algemeene opinie, in Engeland als overal elders, was deze, dat men, nadat de expeditie zich eenmaal aan de grillen van het Poolijs had toevertrouwd, nooit meer iets van haar zou hooren, of dat zij, in het beste geval, zou terugkeeren zonder eenig resultaat. Alle deskundigen stemden naar het scheen hierin overeen, dat het voor een schip volstrekt onmogelijk was om in het onbekende Noorden de ijsophoopingen te weerstaan.
De bekende Amerikaansche Noordpoolreiziger Generaal A. W. Greely achtte het »bijna ondenkbaar dat aan het plan door Dr. Nansen
