VAN GOEDE VOORNEMENS GESPROKEN.
Als kind hadden wij, als meer kinderen, de gewoonte om opvallend keurig in elk nieuw schrift te beginnen te schrijven. En even onveranderlijk zette onze directeur altijd aan het begin van de bladzijde: „de weg naar de hel is met goede voornemens geplaveid”.
En inderdaad is dit zoo. Ik ken menschen, die verklaren, dat zij het nu maar opgeven, het maken van goede voornemens, want dat zij dit al zoo vaak gedaan hebben en het even vaak bij — voornemen bleef.
Het is inderdaad moeilijk je iets voor te nemen om te doen, wat niet met je gewoonten of je aard strookt — maar is een beetje moeite te veel, als wij ons inderdaad voornemen iets te doen waardoor het leven rijker en mooier wordt voor hen, die wij liefhebben?
Wij hebben ons allen telkens weer voorgenomen dit jaar anders te doen — en hoe vaak zullen wij niet bezwijken?
Een paar jonge vrienden van ons hebben een lijstje opgehangen, waar een paar van hun voornemens opgeteekend zijn. Ze zijn wel waard overgenomen te worden:
I. Herinnert u altijd, dat er voor een twist twee moeten zijn.
II. Hem (haar) niets terug te zeggen, als ik nijdig ben.
III. De zon niet over mijn toorn te laten ondergaan.
IV. Ons te herinneren, dat wij allebei recht hebben op een eigen opinie — en als die opinies niet overeenstemmen — samen (in liefde) tot een middenweg te komen.
Erg eenvoudig? Ja, maar het is de eenvoud, die tot de ware wijsheid voert.
DE VROUW IN DE XXe EEUW.
BETEEKENIS DER VAKOPLEIDING VOOR DE HUISVROUW.
In dezen crisistijd, nu de strijd om het bestaan weer krachtiger dan ooit den strijd tegen vrouwenarbeid op het gebied der zoogenaamde mannelijke beroepen deed ontbranden, is het goed, dat de meisjes, wier aanleg men geen geweld behoeft aan te doen door haar deze richting uit te sturen bij de beroepskeuze aan het Nijverheidsonderwijs denken, dat haar zoovele kansen biedt. Bij ons staat dat Nijverheidsonderwijs voor meisjes op hoog peil, zooals weer is gebleken op het jongste congres voor Vakopleiding in Den Haag en de daarmede verbonden tentoonstelling in de Ambachtsschool, Amunitiehaven.
Zoowel de onderwerpen, die op het Congres werden behandeld als de praeadviezen daarover uitgebracht, wekten veelzijdige belangstelling, en, terwijl de dames den eersten morgen van het werken in haar sectie in een der kleinste zalen van de Grafelijke Zalen, de Hoogerbeetszaal, waren ondergebracht, was de toeloop zoo groot, dat zijn dien middag mochten vergaderen in de historische Ridderzaal, waar de voorzitter van het Congres, de heer Smeenge, niet alleen de zitting bijwoonde, maar deelnam aan de debatten.
Zeer actueele onderwerpen kwamen aan de orde, want zoowel de vereenvoudigde huishouding als de dienstboden-quaestie speelden hun rol, ditmaal echter niet om te klagen over verkeerde toestanden, maar om practisch te werken, en te zoeken naar middelen, om de huisvrouw te helpen.
Twee wegen zijn er immers om de huisvrouw haar taak te verlichten: de hulp van goed geschoold personeel en ’t werken met de nieuwste methoden en nieuwste hulpmiddelen, om met een minimum van tijd, krachtsinspanning en kosten, een maximum resultaat te bereiken en daardoor tijd over te houden voor de geestelijke belangen van haar gezin. Niemand kwam dan ook in verzet tegen het helder betoog van mej. E. Mesdag, leerares bij het Huishoudonderwijs in Den Haag, die in een viertal stellingen het nut bepleitte van de kennis van doelmatige arbeidsmethoden en op de taak wees van het Nijverheidsonderwijs in dit opzicht. Want terecht deed zij uitkomen, dat de huisvrouwen, die het meest de moderne arbeidsmethoden noodig hebben, juist het moeilijkst te bereiken zijn door het gesproken of geschreven woord, omdat zij geen tijd hebben voor vergaderingen of voor het lezen van geschriften, zoodat men juist de jeugd moet opvoeden bij het onderwijs. Meer dan ooit kregen we de overtuiging, dat niet enkel voor de jonge meisjes die zich bekwamen voor huishoudkunde of leerares in de huishoudkunde dit onderwijs vruchtbaar is, maar voor allen en dat het vooroordeel, dat het huishoudonderwijs te onpractisch zou zijn, moet plaats maken voor het inzicht, dat vernieuwing in de huishouding enkel zal zijn te verwezenlijken, door de jeugd in de scholen, waar de deskundigen zich op de hoogte houden van alle verbeteringen en vernieuwingen op dit gebied, te laten inwijden in de huishouding. Haar moeders kunnen nog zoo uitstekend zijn als huisvrouw, meestal werken zij voort in de sleur van wat zij thuis leerden en zoo blijft men aan het oude hangen.
Terecht deed mej. Heyermans bij de gedachtenwisseling het licht vallen op de noodzakelijkheid, dat de woningbouw in overeenstemming zij met de nieuwe inzichten omtrent vereenvoudigde huishouding, en ook toen bleek, dat er door de huisvrouw zelf nog steeds meer wordt gelet op de huur dan op de bezuiniging, welke in een practisch gebouwd huis in korten tijd den hoogeren huurprijs doet uitsparen. En het was geen wonder, dat tot de formuleering van een stelling werd besloten, waarin de wenschelijkheid moest worden uitgedrukt, dat de belangstelling van de huisvrouw zal worden gewekt voor het woningvraagstuk. Tenslotte was er in dezen kring ook veel animo voor een instituut, dat het onderzoeken van de nieuwste arbeidsmethoden bevordert, zooals ze in Duitschland en Amerika reeds bestaan en elk op eigen wijze voortreffelijk werken. Op de bovengenoemde tentoonstelling kon men iets van dat werk zien. In Duitschland bestaat het voornamelijk in degelijk laboratoriumwerk, in Amerika vooral in populaire publicaties, welke de belangstelling wekken.
In dit opzicht kwam men tot geen nieuwe stelling, maar wel hebben we gehoord, dat, als resultaat van deze besprekingen meer samenwerking tusschen de kringen van het huishoudonderwijs en het bestaand Instituut voor Huishoudelijke voorlichting van de Ned. Ver. van Huisvrouwen zal komen, zoodat het Congres ook hier den stoot heeft gegeven tot versterking van den band tusschen allen, die betrokken zijn bij deze vraagstukken en, gedwongen met bescheiden middelen te werken, door onderlingen steun den meest doeltreffenden arbeid zullen verrichten.
Zoo mag men ook verwachten, dat het Congres zal bijdragen tot een nieuw onderzoek door vertegenwoordigsters van alle belanghebbende kringen inzake de mogelijkheid van een leerlingenwezen voor huispersoneel. Want zoo eenvoudig als mevrouw Anna Polak het voorstelde in haar praeadvies, is deze quaestie niet, al zullen alle belanghebbenden het wel er over eens zijn, dat geschoolde krachten voor huispersoneel broodnoodig zijn, dit beroep op hooger peil zullen brengen en daardoor de ambitie ervoor zullen doen toenemen. Maar bij de quaestie van de opleiding is er het bezwaar, dat de schoolopleiding voor velen te lang duurt, tenzij het mogelijk zal zijn het huispersoneeel uit andere kringen te recruteeren, wat zou moeten samengaan met een volkomen verandering in zijn positie. De weg van het leerlingenstelsel werd hier aangeprezen, maar èn de controle èn het bezwaar, dat de huisvrouw, die haar gezin voor dit doel wil opofferen, zelf niet alleen technisch en paedagogisch onderlegd moet zijn, maar ook van vèrgaand altruïsme bezield, schrikten velen af van dezen weg. Dat zelfs de sociaal-democrate, Suze Groeneweg, getuigde, dat zij niet gaarne altijd voor anderen meisjes zou opleiden, gaf te denken. Men kan hier niet vergelijken met het leerlingenstelsel in andere takken, omdat hier niet de werkplaats maar het gezin werkterrein is, dus niet enkel mevrouw, maar ook haar echtgenoot en de kinderen geschikt moeten zijn, om de proef te doen gelukken. Dat men het onderwerp zal blijven bestudeeren is reeds een stap voorwaarts.... Huisvrouwen zijn meestal conservatief!
Het derde behandelde onderwerp „Voorbereidend Nijverheidsonderwijs voor Verpleegsters” had voor de huisvrouw dit goede, dat men de toekomstige verpleegsters meer dan tot nu toe wil inwijden in de huishouding, een zegen voor alle huisvrouwen, die door haar worden verzorgd!
MANTEL VOOR DAME.
Bent U ook zoo in bewondering voor die nieuwmodische kraagmodellen, zooals zij op het oogenblik in vele winkelétalages te zien zijn? Hier heeft U het patroon er van, in combinatie met een gewone z.g. sacque-coat, met dubbele borst en tweedeelige mouwen.
De riem moet wel op de juiste hoogte in den heup gedragen worden, aangezien daarvan veel afhangt, om het werkelijk charmante van den mantel te doen uitkomen.
Als materiaal voor dezen mantel zouden wij een diagonaal-tweed kiezen. Knippatronen kan men bestellen onder no. 495 voor de maten 42, 44, 46 en 48. Kosten 55 cents.
JURK VOOR MEISJES.
Hoeveel schooljurken uw oudste meiske ook in haar garderobe hebben mag, een meer practische als deze zal er niet onder zijn.
Behalve het jurkpatroon is bij onze zending een patroon inbegrepen van de blouse, die lange mouwen heeft en een flatteus Eton-kraagje. Het groote voordeel van deze dracht is, dat men verscheidene blouses in voorraad kan maken, waardoor de jurk zelf altijd frisch blijft. Wij adviseeren de jurk van blauw serge te maken, terwijl men de blouses kan uitvoeren in Viyella, zijde of zelfs katoen.
Knippatronen kan men bestellen onder no. 493 voor den leeftijd van 9 tot 10 jaar. Kosten 60 cents.
JAPON VOOR DAMES.
Het bolero-model blijft nog immer in zwang. Geen wonder, het is een vlugge, slankmakende dracht.
Het bovenstuk van de japon is uit een stuk geknipt tot over de heupen, waar de vierdeelige klokrok aan vastgehecht is. Een aardig effect maakt de hoogoploopende punt van den rok aan de voorzijde, hetgeen bovendien naar de allerlaatste mode geschiedde.
Speciaal vestigen wij nog uw aandacht op het aparte model van deze bolero, met de over elkaar geslagen voorpanden.
Knippatronen kan men bestellen onder no. 494 voor de maten 42, 44, 46 en 48. Kosten 55 cent.
KNIPPATRONEN.
Knippatronen van de op deze pagina afgebeelde modellen kunnen door ons op schriftelijk verzoek aan de administratie en tegen insluiting van het onder elk model vermelde bedrag in postzegels verstrekt worden, in den linkerbovenhoek van de enveloppe gelieve men het woord „Knippatronen” te plaatsen. De knippatronen worden telkens acht dagen na het verschijnen der rubriek aan de aanvraagsters toegezonden.
Men geve dan het nummer op, dat onder de desbetreffende afbeelding is geplaatst.
Een prachtige vergadering.
De bijeenkomst in het Koloniaal Museum op 12 Januari te Amsterdam.
Toen de voorzitster van den Nationalen Vrouwenraad, de initiatiefneemster voor deze bijeenkomst, de vergadering opende, was de groote zaal geheel bezet, voor het overgroote deel door vrouwen, bijeengekomen in verband met de a.s. Ontwapeningsconferentie van den Volkenbond, om te getuigen van haar ernstigen wil tot vrede.
Rosa Manus, deze eminente talenkenster, is secretaresse van het Ontwapeningscomité. De vrouwenbeweging voor den vrede is een groote beweging. Zij omvat
veertig millioen vrouwen
in vier en vijftig landen.
Het was met een gevoel van trots en dankbaarheid, dat wij deze mededeeling hoorden.
Het eerste werk van de vrouwenbeweging is geweest, internationale verbinding te zoeken. Ziet, als wij dat beseffen, dan is het toch een hoopvol teeken, dat de vrouwen overal zoeken naar wat haar verbindt.
Het zijn vogels van verschillende pluimages, die daar spreken, een ieder belicht op haar wijze den weg tot den vrede, maar één zijn deze veertig millioen vrouwen, hier vertegenwoordigd. Wij willen onze zonen, onze mannen, onze broeders niet meer afstaan aan dat bloedig oorlogsspel, aan die helsche ontketening van alle duivelsche machten.
Het is een ernstige, hoog staande bijeenkomst, vastbeslotenheid, brandende begeerte tot den vrede staat op al die gezichten te lezen.
De voorzitster, Mevrouw M. C. Doorman—Kielstra, geeft een rustige leiding, waardig staat daar het kleine figuurtje en overziet de honderden.
Rosa Manus is overborrelende van vitaliteit, ze heeft zooveel te zeggen, zij heeft zoo veel te geven, zij voelt zoo absoluut internationaal, dat zij, de geboren en getogen Nederlandsche, telkens een Engelsch woord gebruikt, waarvoor zij niet zoo gauw een gelijkwaardig Hollandsch woord vindt.
Dan zien wij zitten Mevrouw Bakker—Nort met haar ernstig, vermoeid gezicht. Zij, die al zooveel redevoeringen dagelijks in de Kamer aanhoort, hoe weet zij mee te leven, hoe fel is haar aandacht voor de woorden van de vrouwen, medestrijdsters in den kamp om den vrede.
De moeder, die den knaap Vrede zoekt — een golf van ontroering ging door die heele zaal reeds bij dat aangrijpend begin. WelEdele Heeren en gij, schoone vrouwen, zaagt gij ook een knaap .... Meesterlijk draagt Liesbeth Sanders dit vers van onze grootste dichteres Mevr. Roland Holst voor.
Dan komt voor het spreekgestoelte een oudere vrouw, en zij begint te spreken. Het is geen krachtige stem, maar elk woord is duidelijk, elke zin volkomen af. Zij heeft haar rede opgeschreven, maar de bezieling windt haar op — vergeten de aanteekeningen — het wordt een aangrijpend woord van hart tot hart. En de vrouwen voelen mee, de vrouwen komen diep onder den indruk van de woorden van Mevrouw Ros—Vrijman. Fel zegt zij haar smart, haar schandegevoel, omdat de wetenschap zich in oorlogsdienst stelde en stelt. Fel laat ze het tekort der vrouwen zien, om dan in een bewogen peroratie op te wekken tot den vredesstrijd.
Een ovatie wordt haar gebracht na deze gloedvolle toespraak.
Onder groote geestdrift wordt dan een motie aangenomen, getuigende van den vasten vredeswil der vrouwen en waarin de hoop wordt uitgesproken, dat de a.s. ontwapeningsconferentie ten volle slagen zal.
Een goede vergadering — wij zijn trotsch op het werk van de leidende figuren in de Vrouwenbeweging.
Zorgt voor uw uiterlijk.
Nagelverzorging.
Er is geen huisvrouw, die haar nagels beter verzorgt dan ik. Ik heb altijd oude handschoenen aan, als ik huiswerk moet doen, maar toch zijn mijn nagels altijd zoo vuil, dat ik ze erg boenen en wrijven moet, waardoor ze heel broos worden, gauw barsten, zoodat ik geen enkel nagelvernis kan gebruiken. En een ander vervelend gevolg is, dat de nagelriem altijd ontstoken raakt. Wat zou ik er aan kunnen doen? vraagt ons een lezeres.
Gewoon bijenwas is het beste middel voor uw nagels. Was zal ze gauw weer gezond maken, daar èn nagels èn de huid van de nagel er sterk van worden. Neem een stukje was om uw nagels elken dag mee te wrijven en zij zullen gauw mooi gaan glanzen.
Slappe spieren en rimpels.
„Is er iets, wat ik doen kan, om wat jonger te lijken? Ik ben vier en veertig, maar begin er veel en veel ouder uit te zien, omdat ik zulke afhangende mondhoeken krijg en ik heb om de oogen zooveel rimpels en scherpe lijnen.”
Eens in de week, als u naar bed gaat, moet u u zelf behandelen om uw uitgezakte spieren en de rimpels weg te krijgen. Gebruik hiervoor geklopt eiwit, waarin u zes druppels citroensap gedaan heeft en evenveel rozenwater. Het eiwit vormt een doorschijnend masker en versterkt de verslapte spieren, wischt de rimpels uit, trekt de poriën samen en voorkomt ruwheid van de huid.
Dansen om mager te worden.
„Ik ben twee en twintig jaar, en word veel te zwaar. Ik heb een slechte spijsvertering, niettegenstaande ik veel vruchten en groenten eet”.
Er gaat niets boven dansen om overtollig vet kwijt te raken en de bloedcirculatie te bevorderen. Gij kunt het doen, als gij alleen zijt, maar doe het elken dag. Onder het kleeden maakt gij wat danspassen, een paar meer in den middag en weer tegen bedtijd.
Gij kunt den rand van uw ledikant als een practisch houvast gebruiken, houd u daaraan vast, maak hooge sprongen, lage sprongen, zijsprongen, dans dan wild een paar keer de kamer rond en gij zult gauw aan gewicht verliezen, aan gezondheid winnen.
Een goed haarwaschmiddel.
„Kunt u mij een goede shampooing aanraden? Ik moet mijn haar vaak wasschen, maar ik vat zoo gauw kou in den winter en ik zou graag een droge shampooing hebben — echter niet in poedervorm.
Het wit van een ei, zeer stijf geklopt en goed op de hoofdhuid gewreven, is juist, wat u hebben moet. Het beste doet u dit ’s avonds te gebruiken en den volgenden morgen goed het haar uitborstelen. Toevallig helpt deze droge shampooing ook om uw haar, als er van nature een golf in zit, goed te doen golven.
Rimpels om de oogen.
Ik heb nogal mooie oogen, maar ze worden nu bedorven, doordat ik zooveel rimpels er om krijg en de huid zoo uitdroogt. Is hier een middel voor?
Jammer, want deze kwaal is makkelijk te verhelpen. Smeer elken avond een dun laagje olijfolie op uw oogleden en om uw oogen, laat dit er een nacht opzitten en neem de olie ’s morgens af met een stuk watten in kamferspiritus gedoopt.
De oogen goed dicht houden.
WIE NIET STERK IS MOET SLIM ZIJN.
Een kruis dat drogen van waschgoed in den winter en dubbel lastig als er babies zijn met luiers en anderszins.
Bevriezen kunt u voorkomen, door een flinke hand vol zout in uw laatste spoelwater doen (dit echter niet voor babygoed).
Maar het kleingoed kan gemakkelijk binnen gedroogd worden. Weet u hoe?
Neem een oude parapluie, torn de stof er af en hang ze dan met de haak aan de zoldering op. Aan de baleinen en de punten er van kan men gemakkelijk deze kleine stukken waschgoed ophangen en laten drogen, zonder dat het veel plaats inneemt of in de weg staat.
T. K. te E. heeft een glaasje aardbeiensap op haar groene wollen geo satin japon gekregen en vraagt wat hier aan te doen.
Niets, naar de stoomerij sturen om ontvlekt te worden. Daar hebben zij allerlei middeltjes en wordt de kleur aangetast, dan verven ze plaatselijk de stof weer bij. Probeert u het zelf, dan heeft u veel kans de stof te bederven.
Abonnee te Gr. vraagt een middel om overtollig haar van mond en kin weg te krijgen.
Een huidarts consulteeren, die de haren langs electrischen weg verwijderen kan.
HOE JAPANSCH LAKWERK GEMAAKT WORDT.
De drijvende werkplaats.
Echt Japansch lakwerk is mooi en kostbaar. Lang niet alles, wat als zoodanig verkocht wordt, is echt en men moet wel degelijk weten bij wien men het koopt. De glinsterende doosjes en theeblaadjes met gouden vogeltjes en landschappen zijn bijna nooit in Oost Azië vervaardigd. Eerst in den laatsten tijd maken slimme Chineezen dergelijke artikelen naar Europeeschen smaak om het dan naar ons uit te voeren. In China en Japan zouden ze dit werk niet kunnen verkoopen.
De Japansche lakwerken zijn stomphoekig en zonder glans. Vooral die in diep blauw-zwart lak zijn beroemd.
Hoe echte Japansche lak wordt samengesteld, weet geen Europeaan. Men weet slechts, dat het uit boomharsen wordt bereid, men kent zelfs enkele boomsoorten, die het ruwe materiaal leveren, maar de samenstelling zelf wordt zorgvuldig geheim gehouden.
Op heel dun hout gereedschap wordt de lak-massa gestreken. Er zijn verschillende soorten lak, naarmate het om den ondergrond of om een deklaag gaat. De lak wordt er altijd heel dun opgebracht. Hoe dunner, hoe meer laagjes er over elkaar heen kunnen liggen en hoe mooier en kostbaarder het voorwerp, als het klaar is, zal zijn. Schilderwerk op het lak is een zeldzaamheid, meestal wordt de versiering aangebracht door inlegwerk van perlemoer of half-edelsteenen.
Japansche lakkunstenaars aan het werk.
Echte lak-vazen zijn zoo sterk, dat men ze zonder bezwaar op het vuur kan plaatsen en er in kan koken als in een ijzeren pan, waarvan zij de hardheid en vuurvastheid volkomen evenaren.
De ergste vijand van het lakwerk is het overal in de lucht zwevende stof; zoolang de oppervlakte nog kleverig is, blijft ieder stofje er op hangen en dit vernielt het kunstwerk. Om dit te voorkomen hebben de kunstenaars het volgende uitgedacht. Op een zeilschip wordt al het benoodigde gereetschap en materiaal ingeladen en dan vaart men zoover in zee tot men in volkomen stofvrije lucht geraakt. Hier wordt in de pijnlijk schoongehouden ruimten het lakwerk uitgevoerd, terwijl alles zorgvuldig voor direct zonlicht beschermd wordt. Eerst wanneer het lak zoo hard is geworden, dat er geen stof meer kan opkleven keert ’t schip naar de kust terug.
De bemanning moet zich al dien tijd met koud voedsel behelpen; er mag aan boord geen vuur branden omdat iedere verontreiniging van de lucht geweerd moet worden.
Natuurlijk kunnen dergelijke vaarten alleen bij heel gunstig weer plaats vinden en slechts in den zomer uitgevoerd worden. De stukken, die dan nog maar half klaar zijn staan dan weer een heel jaar in de loodsen, dan is de laklaag zoo hard geworden dat men er een nieuwe overheen kan aanbrengen.
’t Is geen wonder dat de prijs van goed lakwerk dien van fijn porcelein verre overtreft.
