En nu een verzoek. Lieve lezer, wees zo goed en lees de twee regels volapük en de twee regels grieksch hardop. Het zal u blijken dat volapük even goed klinkt als het heerlijke grieksch. En nog iets: ik geloof dat men iemand die geen grieksch verstaat en tevens een tegenstandre is van volapük, zeer gemakkelijk kan wijsmaken, dat de volapük-vertaling het oorspronkelijke grieksch is. Leest men hem nu de grieksche verzen voor alsof zij volapük waren, dan wil ik wedden, dat zijn eenmaal opgevat vooroordeel volkomen in staat is hem het grieksch afschuwelijk klinkend en voor een beschaafd oor onverdragelijk te doen vinden. Men neme de proef!
De 14de Mei 1888 was voor de beminnaars van volapük in Nederland een merkwaardige dag. Zij hebben toen het oordeel kunnen hooren, dat vier nederlandsche taalgeleerden, alle vier professoren, uitspraken over volapük. Men weet wat ik bedoel: een amerikaansche vereeniging van taalkundigen vroeg de medewerking van het hoogste letterkundige genootschap in Nederland, om middelen te beramen, ten einde de beletselen op te ruimen, die de algemeene verspreiding van volapük nog in den weg staan. De voorzitter benoemde een commissie van drie leden, om het antwoord aan die amerikaansche geleerden op te stellen. Bekend is het, dat een van drieën voor die opdracht bedankte, „omdat volapük hem de moeite niet waard was om er zich mede te bemoeien.“ In zijne plaats werd een andere professor benoemd, en eenige weken later spraken de
