hij wist dat alles reeds lang voordat volapük bestond, hij was dus ook geen vrucht hebben van de beoefening van volapük. Maar anders is het met den man die leeft en werkt in de groote menschelijke maatschappij; met den man die handle drijft met vreemde volken; met den man die leeft te midden van spoorwegen en telegrafen en telefonen; met den man die verkeert in de wereld der bedrijvigheid, der praktijk. Voor hem zal volapük het middel zijn, dat hem ontslaat, met opoffering van tijd en moeite en geld, verschillende vreemde talen te leeren; voor hem zal volapük het middel zijn tot mededeeling van zijn denkbeelden en behoeften aan vreemden, die hem zonder dat nooit zouden leeren verstaan. Schleyer zegt: „Volapük ist die Förderin des allgemeinen Verständnisses der Menschen, des Völkerfriedens, der Menschenverbrüderung,”, en Professor Bauer van Agram, Kroatie, zegt: „Volapük ist das vollkommenste Product der sprachwissenschaftlicehn kombinatorik, und ist das Friedensband für allen Völker der Erde.”
Men ziet, als er in Nederland geleerden zijn, die volapük verachten, in andere landen zijn er geleerden die in die uitvinding zien een zegen voor de menschheid, en daarom roepen wij uit: menad bal, pük bal!
Op een vorige bladzijde heb ik gezegd: „er was eens een geleerde die vele grieven tegen volapük had.” Ik zou bijna de zelfde woorden nogmaals willen gebruiken. Immers, die zelfde geleerde heeft in der tijd
