hem een brief in volapük heeft geschreven, betreffende het Cogabled, en zegt: dieser Mann schreibt volapük ganz gut. Ook een baanwachter, dus zeker een man, die slechts weinig gewoon schoolonderwijs heeft genoten, beherrscht volapük ebenfalls vollständig.
Laat mij kortelijk aantoonen waarom volapük zoo gemakkelijk te leeren is.
Een hoofdregel van volapük is: „er zijn geen uitzonderingen.” Door dit streng volgehouden beginsel worden zeer vele moeilijkheden weggenomen. In volapük worden regelen gesteld, niet om daarna zoo en zoo veel uitzonderingen te moeten onthouden, neen, als de regel eenmaal gesteld is, geldt hij overal en altijd.
Volapük heeft slechts éen verbuiging en slechts éen vervoeging, en beiden zijn zoo eenvoudig mogelijk: beiden zijn gegrond op het gebruik maken van de klinkers. Om een zelfstandig naamwoord te verbuigen, voegt men slechts de klinkletters a, e, i, bij het stamwoord, en in het meervoud bovendien nog, als standvastig meervoudteeken, een s, en men heeft de heele deklinatie. Nemen wij tot een voorbeeld het woord flen, de vriend.
| Enkelvoud. | ||||
| 1ste naamv. | flen, | de vriend. | ||
| 2de " | flenA, | van den vriend. | ||
| 3de " | flenE, | aan den vriend. | ||
| 4de " | flenI, | den vriend. | ||
| Meervoud. | ||||
| 1ste naamv. | flenS, | de vrienden. | ||
| 2de " | flenAS, | van de vrienden. | ||
| 3de " | flenES, | aan de vrienden. | ||
| 4de " | flenIS, | den vrienden. | ||
Zóó worden alle worden verbogen, zelfstandige naamwoorden, bijvoegelijke naamwoorden, voornaam-
