van den tegenwoordigen tijd der onbepaalde wijs; i = het teeken van de voortduring der handeling, van den aorisutus; le = het teeken of partikel, waardoor de waarde van een begrip wordt verhoogd of vergroot; stim = eer, stamwoord van het werkwoord stimön, eeren, vereeren; derhalve lestimön, hoog vereeren; ol = persoonlijk voornaamwoord, tweede persoon enkelvoud; ös = het teeken van de optativus of wenschenden vorm.
Nu moet men niet meenen, dat elk volapükwoord zes of acht woorden duitsch, fransch, nederlandsch enz. vertegenwoordigt. Enkelvoudige woorden, zelfstandige naamwoorden, werkwoorden, voornaamwoorden enz. beantwoorden in volapük aan gelijke enkelvoudige woorden in andere talen; slechts in samenstellingen, in combinatiën van begrippen, vertoont volapük zijn onovertroffene kortheid, zeggenskracht en bondigheid. Heeft men derhalve een zinsnede, waarin, behalve enkelvoudige woorden, vele samenstellingen voorkomen, dan zal daaruit volgen, dat volapük met minder woorden het zelfde zegt, wartoe meer woorden noodig zijn in andere talen. Ik heb getracht dit te bewijzen, door een kleine taalstudie, die ik aan velen mijner volapükvrinden heb aangeboden: ik heb namelijk een brief in volapük in acht talen vertaald, om daardoor het bewijs te leveren van de zeggenskracht, la force de dire, van volapük. De brief in volapük is opgesteld door Prof. A. Kerckhoffs, te Parijs, en heeft gediend als een opstel ter vertaling in andere talen, als prijsvraag voor den jaarlijkschen wedstrijd van de fransche volapükvereeniging te Parijs, in April l.l. Die brief nu bestaat uit 83 woorden volapük, en door mijn vertalingen heb ik bewezen, dat men, om precies het zelfde te zeggen, noodig heeft:
