de Faröer, op Helgoland, aan de Belgische kust en eenige malen aan de kust van Scandinavië, in Lapland en in Finland. Ook in Nederland is zij éénmaal aan de kust gevonden en wel een oud ♂, dat 8 November 1914 op het strand te Wijk aan Zee (N.H.) aangespoeld is en dat door den vinder, den Heer Jhr. W.C. van Heurn, welwillend aan de collectie van het Rijks Museum van Natuurlijke Historie te Leiden afgestaan is. In levenswijze komt de gebrilde zee-eend met de beide andere zee-eenden overeen. Zij nestelt op overeenkomstige wijze aan meren en rivieren, dikwijls in woudstreken, dicht bij de zeekust. Hare eieren gelijken op die van de zwarte zee-eend, maar zijn iets kleiner. Haar voedsel bestaat eveneens hoofdzakelijk uit schelpdieren en ook uit visschen, die zij duikend van den bodem ophaalt. Het stemgeluid van de gebrilde zee-eend wordt beschreven als gelijkende op het klokken van een hen.
Pagina:Ornithologia Neerlandica 1.djvu/397
Deze pagina is proefgelezen
217
FAMILIE ANATIDAE — ZWANEN, GANZEN EN EENDEN.
28
