36
N°. 11.
Puffinus griseus (Gmelin).
DE GRAUWE PIJLSTORMVOGEL.
Plaat 15: oud voorwerp.
Procellaria grisea Gmelin, Syst. Nat. I, 1789, p. 564.
Puffinus major, Temminck, Man. d'Orn. 2e éd. IV, 1840, p. 508 (la femelle).
Puffinus fuliginosus, Schlegel, Vog. van Ned. 1854–'58, p. 584.
Puffinus griseus, Snouckaert van Schauburg, Tijdschr. Ned. Dierk. Ver. 2de ser. VII, 1902, p. 43. ld. Jaarb. no. 5 Club. nederl. vogelk. 1915, p. 108.
Puffinus grisea, van Oort, Notes Leyden Mus. XXX, 1908–'09, p. 135.
Puffinus grisea fuliginosa, Snouckaert van Schauburg, Avif. neerl. 1908, p. 117.
Engelsch: Sooty Shaerwater.
Duitsch: Dunkler Tauchersturmvogel.
Fransch: Puffin fuligineux.
Beschrijving. Oud. Bovendeden zwartbruin, slagpennen bijna zwart, onderdeelen lichter, meer grijsbruin, kin en keel grijsachtig; onderdekvederen van de vleugels wit met min of meer breede bruingrijze schachtstrepen en soms met bruingrijze eindzoomen en vlekken. Iris donkerbruin; snavel olijfkleurig zwartbruin, basis van den ondersnavel lichter; pooten vleeschkleurig bruin of grauwbruin, buitenteen en achtergedeelte van het loopbeen donkerbruin. Vleugel 285–290, staart 103–108, snavel 39–42, loopbeen 55–58 mm.
Beide seksen zijn gelijk gekleurd; de jeugdige dieren gelijken op de oude voorwerpen.
Voorkomen en levenswijze. De grauwe pijlstormvogel is slechts éénmaal aan de Nederlandsche kust waargenomen. Den 15den October 1900 werd een oud ♂ gevangen te Hornhuizen (prov. Groningen), dat in het bezit kwam van den Heer Snouckaert van Schauburg en later door aankoop is overgegaan aan het genootschap „Natura Artis Magistra" te Amsterdam, waar het nog bewaard wordt in de collectie van opgezette Nederlandsche vogels. De grauwe pijlstormvogel is een bewoner van het zuidelijk halfrond en is buiten den broedtijd ook waargenomen in enkele exemplaren op de zeeën van het noordelijk halfrond tot aan de kusten van Portugal, Frankrijk, Engeland, Noord-Amerika, de Faröer, Helgoland en de Koerilen.
