En met deze woorden vroeg ze om verlof en vertrok.
Nu, nadat verscheidene dagen waren verstreken zonder enige andere problemen, en hij de tragische tegenslagen die hem waren overkomen, weer was vergeten, keerde de raadgever terug naar zijn oude spel met de kwaadaardige Sultana. Rammo, die het bijna vergeten was, merkte dit op, en hevig verontwaardigd werd hij erg boos. "Nu is het tijd om te handelen," zei hij tegen zichzelf, "en volledige en ferme wraak te nemen, en niets aan kans over te laten, wat het ook moge zijn, tegen deze slechte, verraderlijke raadgever die de Sultan, zijn vader, zoveel oneer had gebracht." En hij verliet het huis in zijn gebruikelijke gedaante van de oude vrouw en ontmoette een nogal arme oudere man die hij benaderde en waarmee hij bevriend raakte en verschillende keren bij hem thuis uitnodigde voor een maaltijd. Op een dag sprak hij met hem over zijn armoede.
Rammo zei: "Broeder, omdat ik zie hoe groot je behoefte is, wil ik je iets leren, en ik ben er zeker van, dat als je dit kunt doen, je in één dag heel rijk zult worden. De goede man bedankte Rammo uitbundig, en vroeg hem vriendelijk om hem dit geheim te leren. "Weet je," zei Rammo, "dat de Sultan gewoonlijk op donderdag voor iedereen een wekelijkse openbare audiëntie houdt, waar zijn raadgever altijd aanwezig is. Als je dan voor het tribunaal van de Heer zit, zeg je met luide stem tegen de raadgever dat hoewel hij dicht bij de sultan staat in een hoge en eervolle rang,
