Ze zouden volkomen gelukkig en vredig hebben geleefd als ze kinderen hadden gehad. Beiden waren hier erg verdrietig over en op een dag kwamen ze na hun klaagzangen overeen dat als ze ooit kinderen zouden krijgen, de ene mannelijk en de andere vrouwelijk, zij hen met elkaar zouden laten trouwen. Niet lang daarna werd hun wens vervuld, want op bijna dezelfde dag baarden hun echtgenoten met grote tevredenheid werkelijk buitengewoon mooie kinderen. De ene was een zoon, genaamd Feristeno, en de andere een dochter, genaamd Giulla.
Ze werden deugdzaam opgevoed totdat ze naar school konden worden gestuurd. Daarna werden ze toevertrouwd aan een geleerd en heilig persoon die hen leerde lezen en schrijven, evenals goede manieren. Dit programma was succesvol omdat de kinderen erg intelligent waren en net zoveel leerden als hun wijze leraar hen onderwees. En omdat ze nog jong waren, hielden ze zielsveel van elkaar en konden ze niet te lang van elkaar gescheiden blijven. Naast zijn andere vaardigheden was hun leraar ook in staat om boeketten rozen of andere bloemen zo te rangschikken dat ze gemakkelijk het gezicht van een man of een vrouw zouden vertegenwoordigen. De kinderen genoten erg van deze kunst en naast de andere vaardigheden die ze leerden, werden ze er zo goed in dat ze hun leraar in korte tijd overtroffen.
