wil ik dat je voogdij houdt over je dochter die ik over een paar dagen wettelijk wil huwen." En nadat hij zijn toespraak had beëindigd, werden de ellendige en bedroefde vaders die door deze gang van zaken zeer in de war waren, weggestuurd.
Terwijl hij vurig verliefd was op Giulla, toen hij alleen was, had de Koning nog enige sprankjes reden in zich, want hij wilde advies inwinnen bij zijn geleerden over het antwoord van Feristeno. Dus liet hij ze voor zich komen, vertelde ze het hele verhaal en vroeg ze om hun advies. Nadat de geleerden hadden geluisterd naar wat de Koning hun had verteld en wetende dat hij geen redelijk argument tegen Feristeno had, antwoordde de oudste van hen als volgt: "Ik zou oordelen, Sire, dat het beste is om de jonge christen vrij te laten want het zou onrechtvaardig zijn hem te executeren omdat hij geen moord had gepleegd. We vinden in onze wet dat Mohammed ons belooft dat de toorn van de Dag des Oordeels zal neerkomen op alle moslims die christelijke onderdanen onrecht hebben aangedaan, en dat zij zwaar zullen worden gestraft.
Deze woorden maakten de koning erg angstig. Maar hij wilde zijn wrede besluit niet laten vallen. Hij riep zijn ministers opnieuw bijeen en beval dat de ellendige Feristeno de volgende ochtend in zee moest worden geworpen.
