Daarom smeekte de koopman hem dat als hij naar haar kunst wilde luisteren, hij hem dankbaar zou zijn als hij naar zijn woning zou komen, waar hij, tevreden en op zijn gemak, de grote talenten van het meisje kon aanhoren. Toen de Heer hoorde waarom het voor de jonge vrouw moeilijk was om de woning te verlaten, besloot hij 's nachts bij de koopmanswoning aan te komen en ging hij daarheen, alleen vergezeld door een van zijn edelmannen.
Toen hij daar aankwam en de kamer van de jonge vrouw binnenkwam, merkte hij haar schoonheid en eerlijkheid op en begon haar onmiddellijk vurig te beminnen. En hij smeekte haar gewillig te zijn om hem haar kunst te laten horen. Ze stemde in met de woorden van de Heer, nam de luit in haar hand en begon deze op zo'n zachte toon te bespelen dat hij tegenover de koopman toegaf dat hij nog nooit iemand in dit beroep had gehoord die haar voortreffelijkheid had benaderd. En hij smeekte haar opnieuw om hem nogmaals te laten luisteren. Ze gaf toe en met de luit in haar hand speelde ze een hele tijd zo fijngevoelig, dat de Heer, die helemaal weg van haar kunstvaardigheid was, toen hij afscheid van nam haar een kostbaar juweel gaf. Hij bedankte haar en de koopman meermaals voor de ontvangen hoffelijkheid en keerde terug naar zijn paleis.
Nu, omdat ze zo uitstekend was, verspreidde de professionele faam van de jonge vrouw zich in korte tijd over de hele stad.
