Het bevel, dat onmiddellijk door het ministerie werd uitgevoerd, bezorgde zijn vrouw, die de oorzaak was van al zijn ongeluk, groot verdriet en onmetelijke zorgen, omdat zij het geheim van het wegen van de Leeuw had onthuld. Ze was meer bedroefd dan welke andere vrouw ooit was geweest en de volgende ochtend vroeg ging ze, bitter huilend, naar de toren. Ze klaagde hevig tegen haar man en gaf toe dat zij de oorzaak van zijn grote ongeluk was geweest door de methode voor het wegen van de Leeuw aan haar verraderlijke en ontrouwe vriend te onthullen. Maar haar man, die op de top van de toren was ommuurd, en die wist dat hij zeker binnen een paar uur zou sterven, zei tegen haar: "Je tranen zijn nu overbodig, en ik zie niet hoe ze me kunnen helpen te ontsnappen. Je weet al dat je de oorzaak van mijn dood zult zijn geweest, en daarom is het ook terecht dat alleen jij mij daarvan kunt redden en daardoor kunt bewijzen dat je echt van me houdt en boette doet voor je grote flater. Je ziet dat ik op de top van deze toren gedwongen word van honger te sterven, of zelfmoord te plegen door er vanaf te springen. Dus, met alle macht, ben je verplicht me te helpen om levend te ontsnappen.
Keer daarom onmiddellijk terug naar de stad en breng vele lange, zeer dunne draden van zijde mee om aan de poten van vele mieren te binden die je tegen de muur van de toren plaatst.
