De vrouw die niets anders verlangde dan het welzijn van haar man, voerde dit in korte tijd uit. Ze bond het ene uiteinde van het touw om haar middel zodat haar man veilig voor zijn leven kon ontsnappen. Dus toen hij de grond bereikte en de vrouw aan de top van de toren arriveerde, vertelde hij haar dat ze de toren moest binnengaan en dat ze het einde van het koord waaraan ze aan hem was vastgebonden naar hem moest laten vallen omdat hij er een stuk hout aan wilde vastbinden, zodat ze, als ze weer aan het touw trok en schrijlings over het hout zat, ze gemakkelijker kon afdalen.
Gehoorzaam aan de woorden van haar man, wierp de vrouw het einde van het koord naar hem toe. Hij trok toen woedend het hele koord uit de katrol. En met zijn ogen naar de top van de toren gericht, met zijn ziel vol haat tegen de vrouw, die zijn leven zo in gevaar had gebracht, zei hij: “Schuldige en boosaardige vrouw, waar je nu bent, door mij, zul je zeker moeten sterven. Omdat het juist is, dat je het lot van de dood zult ondergaan dat de Heer voor mij had bedoeld vanwege uw losse tong. ' Omdat het terecht is, dat je het lot van de dood zult ondergaan dat de Heer voor mij had bedoeld vanwege je losse tong." En nadat hij deze woorden had gesproken, gooide hij het koord dat hij uit de katrol had getrokken in een stroompje bij de toren samen met de zijden draden en het dunne touw, dat van de toren was geworpen, zodat hij door niemand ontdekt zou worden.
