Deze pagina is proefgelezen
’t Is kunst te leven.
SIet, hoe de werelt gaet, daer twee gesellen vissen
Heeft dikmael een het nut, en d’ander moet’et missen:
Een lacht’er in de vuyst, gantsch blijde metten vang,
En d’ander schreyt’er om, en jammert uren lang;
Daer is een seker greep om dit en gint te raken,
Niet ieder is bequaem tot alderhande saken;
Wat desen heeft verrijkt, heeft genen uytgeput,
’t Was ieder even na, maer geensins even nut.
Heeft dikmael een het nut, en d’ander moet’et missen:
Een lacht’er in de vuyst, gantsch blijde metten vang,
En d’ander schreyt’er om, en jammert uren lang;
Daer is een seker greep om dit en gint te raken,
Niet ieder is bequaem tot alderhande saken;
Wat desen heeft verrijkt, heeft genen uytgeput,
’t Was ieder even na, maer geensins even nut.
Non omnibus, omnia.
PAscitur ille cibo, depascitur iste veneno;
Inque pari causà quod gemat alter habet.
Res eadem quare juvet hunc,cur troqueat illum
Queritis, in causà est læva, vel apta manus:
Apta manus festos tristia vertit in usus,
Ipsa vel evertit gaudia læva manus.
Artis opus vita est,non omnibus omnia quadrant
Quod nocet huic, illi commoda sæpe tulit.
Inque pari causà quod gemat alter habet.
Res eadem quare juvet hunc,cur troqueat illum
Queritis, in causà est læva, vel apta manus:
Apta manus festos tristia vertit in usus,
Ipsa vel evertit gaudia læva manus.
Artis opus vita est,non omnibus omnia quadrant
Quod nocet huic, illi commoda sæpe tulit.
Deux mendians a un huis,
L'un a le blancq, & l'autre le bis.
L'un a le blancq, & l'autre le bis.
DEux touchent un poisson, dont l'un est mis en rage,
Et l'autre estant joly, s'en rit de bon courage.
Tout n'est pas propre à tous; dont l'un faict son profit
Vn autre pert ses biens, & creve de despit.
Et l'autre estant joly, s'en rit de bon courage.
Tout n'est pas propre à tous; dont l'un faict son profit
Vn autre pert ses biens, & creve de despit.
