Pagina:Proteus, ofte, Minne-beelden verandert in sinne-beelden (IA proteusofteminne01cats).pdf/263

Deze pagina is proefgelezen

Die bluscht mijn vlam, dien word’ ick gram.

WAnneer de smit het stael gaet in het water steken,
Om door het koele nat den brant te mogen breken,
Siet, wat een wonder ding! het maeckt een groot gerucht.
Het schijnt of dat’et kijft, of immers dat’et sucht.
Moet niet de minne-brant een selsaem plage wesen!
Hoe seer de minnaer klaeght, hy vreest te sijn genesen;
’T is dwaasheyt hier een vrient te trecken uytte pijn,
De siecke schout behulp, en wil ellendigh sijn.



Odit amor medicum.

FErrea massa rubens, furvis educta caminis
Quam faber in tepidam forcipe mergit aquam,
Ebilat, totas implet stridoribus ades;
Hoc indignari, vel gemuisse voces.
omnis amans rapidis uri sibi pectora flammis
Et gemit, & dominæ sæpe recantat idem:
Nunc aliquis sanare velit, subit ira: quid hoc est?
Infelix medicam respuit æger opem.



Qui guerrit l'amant luy faict tourment.

LE fer du mareschal, quand on le veut esteindre
En le plongeant en l'eau s'en va gronder & plaindre.
Offrir a l'amoureus santé, est tout en vain,
Car il se plaist au mal, & ne veut estre sain.