Deze pagina is proefgelezen
’t Zijn stercke beenen, die weelde dragen
WAnneer het yser gloeyt te midden in de kolen,
Bevochten van de vlam, en in het vyer verholen,
Dan buyght het als een was; maer raeckt’et in het nat.
Stracx heeft’et wederom sijn haxclen aert gevat.
Hoe dwee is ons de ziel, wanneer gewisse slagen
Ons treffen aen den geest, of in de leden plagen!
Wy leven nae de tucht soo lang de roede slaet:
De mensch is al derbest wanneer ’t hem qualick gaet.
Bevochten van de vlam, en in het vyer verholen,
Dan buyght het als een was; maer raeckt’et in het nat.
Stracx heeft’et wederom sijn haxclen aert gevat.
Hoe dwee is ons de ziel, wanneer gewisse slagen
Ons treffen aen den geest, of in de leden plagen!
Wy leven nae de tucht soo lang de roede slaet:
De mensch is al derbest wanneer ’t hem qualick gaet.
SVnt humiles animi rebus plerumque sub arctis jus
Et rigidos mores fata sinistra fugant:
Res ut leta redit, mens ebria surgit in altum:
Optima sors homini pessima corda facit.
Anne vides ? chalybs mitescit in igne metallum,
Dum fornax rapidis follibus alta gemities"
At faber hunc tollatque foco., mergatque sub undas;
Major erit subitò, quàm fuit ante, rigor.
Et rigidos mores fata sinistra fugant:
Res ut leta redit, mens ebria surgit in altum:
Optima sors homini pessima corda facit.
Anne vides ? chalybs mitescit in igne metallum,
Dum fornax rapidis follibus alta gemities"
At faber hunc tollatque foco., mergatque sub undas;
Major erit subitò, quàm fuit ante, rigor.
L'office & la somme, monstrent quel soit l'homme.
LE fer est doux au feu, mais hors de la fornaise
S'endurcit de-rechef. Quant l'homme est en desaise,
Le voilà tout mollet; mais retrouvant son heur,
Tu le verras foudain tout eslevé de cœur.
S'endurcit de-rechef. Quant l'homme est en desaise,
Le voilà tout mollet; mais retrouvant son heur,
Tu le verras foudain tout eslevé de cœur.
