Pagina:Sieben und siebzig Gedichte Bd.2.pdf/109

Deze pagina is proefgelezen

Dwaallicht


Diep in een van de ravijnen
Lokte dwaallicht mij omlaag;
Hoe ik weer geraak naar boven,
Dat is thans voor mij geen vraag.

Ben gewend om te verdwalen,
Iedere weg voert naar een doel;
Onze vreugden en ons falen,
Dwaallicht speelt met ons gevoel.

Door bevroren droge stromen
Daal ik in de diepte af,
Elke stroom zal zeewaarts komen,
Alle leed vindt ook zijn graf.