Deze pagina is proefgelezen
De compositie laat den kunstenaar de grootst mogelijke vrijheid tot subjectiveering — zoolang en voor zooverre dit noodig is. Het rythme van kleur- en maatverhoudingen (in bepaalde proportie en evenwicht) doet het volstrekte in de betrekkelijkheid van tijd en ruimte verschijnen.
Zoo is de nieuwe beelding dualistisch door de compositie. Door (de) exacte beelding der kosmische verhouding is zij rechtstreeks uitdrukking van het universele — door het rythme, door de materieele werkelijkheid der uitbeelding is zij uiting van het subjectieve, van het individueele.
Hierdoor ontvouwt zij ons een wereld van universeele schoonheid zonder het „algemeen menschelijke” prijs te geven.
(Wordt voortgezet).
