Z. De rust van dit landschap is beeldend op dezen stand gebaseerd; vooral nu het zoo donker geworden is, de détails wegvallen en alles zoo vlak is, bepaalt dit landschap ons al heel sterk bij deze verhouding. Visueel zien we niets dan de horizon zich markeeren en .... de maan. Abstract zien we het vertikale door deze: de oerverhouding treedt dus thans voor ons op. Maar zij treedt op als eenheid: dàt is de beelding der natuur die de beelding in kunst niet zijn kan. Wij menschen moeten nog de rust beelden door middel van beweging, de eenheid door de veelheid. Steeds moet, in schilderkunst, een rythme van kleur en lijn ons werkelijkheid doen voelen. De oerverhouding op zich zelve is wel reeds een levende werkelijkheid, maar zij wordt ons dit eerst door verbetrekkelijking, d. i. in veelheid gebeeld.
RÉFLEXIONS (FIN).
PAR LE SCULPTEUR G. VANTONGERLOO.
DE L’INVISIBLE.
[auteursrechelijk beschermd tot 1-1-2036]
