In de poësie is dit door geheele generaties voorbereid. Tot de consequentie: de vernieuwing van de syllabe, kwam het echter nog niet. Denkt ge soms, dat er bij de sentimenteele, rethorische poësie onzer z. g. dichters nog één woord gevonden wordt dat een beeldend vermogen heeft? Ik las onlangseen geheel boek door een onzer letterkundige reputaties om er één werkelijk beeldend woord in te vinden. Dit was het woord "Stiltebol". Dit eene woord vernietigde alle andere die er slechts waren om uit gemeenplaatsen een voorstelling op te bouwen. Wat verzen betreft, leest men eenvoudig de prosodie. Ik heb dit bij ervaring. Bij het lezen van sonetten heb ik het meermalen ondervonden dat men gerust geheel andere woorden, doch van overeenstemmenden klank kan gebruiken, zonder dat het door de toehoorders gemerkt wordt. Men moet er echter maar voor zorgen, dat het aantal voeten netjes klopt. Met de verzen van Tagore kan men hierin heel ver gaan, indien de suggestie van den versvorm maar niet verbroken wordt. Ik heb het beproefd en spreek uit ervaring, dat men een vers geheel kan omzetten, zelfs zóó dat de verzen onderling, volgens hun „logische” beteekenis geheel met elkaar in strijd, zijn zonder dat de meest begaafde en meest aandachtige toehoorder er ook maar iets van bemerkt.
PARLONS PEINTURE ....
PAR LÉONCE ROSENBERG.
Au XVIe siècle l’humanité connut la renaissance d’une forme, aujourd’hui elle connaît celle de l’Esprit. Comme le Cubisme, tout en enrichissant, l’Art d’un aspect nouveau, ramène à ses principes essentiels lui seul représente véritablement „la Renaissance”.
Il n’y a donc pas „Esprit nouveau” mais forme nouvelle.
Dans sa préface à „Des Principes de la Guerre”, le Maréchal Foch conclut ainsi:
5
