weg, een andere richting van ontwikkeling is er niet en slechts daar, waar zij met haar wezenlijk, primair uitdrukkingsmiddel het onveranderlijk beeldt is zij elementaire en nieuwe beelding.
BALANS VAN HET NIEUWE
Aan de hand van een overzichtelijke internationale documentaire, betrekking hebbende op de algemeene ontwikkeling der beeldende kunst, zal het ons mogelijk zijn, in een der volgende nummers van „De Stijl“ een balans van het beeldend Europa van heden op te maken. Dit artikel is daarvoor een populaire inleiding. Uit deze balans zal blijken, met hoeveel inconsequentie, met hoeveel halfheid, globaal genomen: met hoeveel individualisme er nog te rekenen valt bij de vorming van een beeldende levensaanschouwing. Juist door deze gehechtheid aan het oude, wordt het noodzakelijk, dat de zeer wenige, maar daardoor juist zeer intensieve en invloedrijke pogingen, om een werkelijke nieuwe beelding voor leven en kunst op te eischen in alle vormen gewaardeerd en met alle middelen gesteund moet worden. Opvallend is de verslapping van het westelijk Europa, terwijl daartegenover de noord-oostelijke zône, zich actief voor de consequenties van het nieuwe gaat inzetten en een daadwerkelijk aandeel in de strijd om het nieuwe aanvaardt. Ik ben tegenover de spottende aanvallen der conservatieve en middelmatige elementen verplicht, dat wat ik het nieuwe noem eenigszins nader te omschrijven.
Onder het nieuwe is te verstaan de beleving van den diepsten levensinhoud, de populariteit, (verschillend te omschrijven als: idealiteit en realiteit, geest en natuur, het abstracte en het concrete enz) als ongescheiden en onscheidbare werkelijkheid. Synthetisch: ondeelbare contrastbeleving.
Verschijnen in kunst als: direct bepaalde beelding (d. w. z. zonder hulpmiddel van natuur, voorspelling of symbool) dus met het middel der kunstsoort zelve. De
176
