Pagina:Uitgave van het Vlaamsch Nationaal Zangverbond.djvu/6

 

7

7

HET LIED VAN DEN SMID

Frans Liekens

Frans Andelhof

 

Een, smidje in zijn smisse.
Die zong den heelen dag,
Zijn stemme klonk zoo helder,
Bij iedren hamerslag,
Hij zong zoo blij
Van tokke, tokke, tok,
Hij zong zoo vrij
Van kloppe, kloppe, klop,
Het klonk zoo lustig dan,
Het liedje van den zwarten man.

Een meisje op haar kamer,
Die had dat lied gehoord,
Haar hartje ging aan ’t jagen
Bij ’s smidjes aardig woord.
Het ging zoo snel
Van tokke, tokke, tok,
Hét ging zoo fel
Van kloppe, kloppe, klop;
Het klonk zoo teeder dan,
Het liedje van den zwarten man.

« Och smidje van hierover,
Leer mij dat schoone lied. »
Lief meisje ’k zal ’t u leeren,
Als gij mij geerne ziet,
Kom zing met mij
Van tokke, tokke, tok,
Kom zing met mij
Van kloppe, kloppe, klop.
Wij zingen samen dan,
Het liedje van den zwarten man.

Het meisje werd zijn vrouwtje
En hij haar « beste man ».
En kleine kleuters kwamen,
Die zongen mede dan,
Ze zongen blij
Van tokke, tokke, tok,
Ze zongen vrij
Van kloppe, kloppe, klop.
Het klonk zoo teeder dan,
Het liedje van den zwarten man.